Ewa Hansen

Autorka 9 czytelników
Zostań fanem autorki: × 1
8.2 /10
19 ocen z 2 książek,
przez 18 kanapowiczów
Ewa Hansen – warszawianka, z pochodzenia Ślązaczka, polska pisarka powieści i opowiadań obyczajowych z elementami psychologicznymi, kryminalnymi i erotycznymi. W swoich utworach lubi podejmować tematy tabu i, tam, gdzie to możliwe, przełamywać stereotypy i utarte schematy. Do pisania powróciła po blisko dziesięcioletniej przerwie, wydając nakładem wydawnictwa Novae Res antologię opowiadań „Klubowe dziewczyny” oraz powieść obyczajową o zakazanym romansie nauczyciela i uczennicy – „Olgę”. Jak sama twierdzi, nie lubi tworzyć banalnych historii z happy endem, nierzadko wplatając w swoje historie brutalizm i nieszablonowe zwroty akcji, które zdobywają coraz większą rzeszę fanów.
Swój pisarski debiut zaliczyła w 2012 roku, wydając pod innym pseudonimem opowiadanie epistolarne oraz tomik wierszy. Dwa lata później udało jej się wydać własnym sumptem powieść kryminalną a w 2015 roku – opowiadanie obyczajowe o niezdrowej relacji z umierającym człowiekiem.
Ewa Hansen jest z wykształcenia magistrem dziennikarstwa i komunikacji społecznej, od lat związana z branżą medialną, w której obejmowała rozmaite role, w tym m.in. copywriterki, redaktorki, wydawczyni a obecnie ekspertki SEO.
Prywatnie Ewa interesuje się psychologią, jak również amatorsko zajmuje się improwizacją teatralną i digital artem, najczęściej wolny czas spędzając w teatrze lub w kawiarni, zajadając się tortem bezowym podczas przelewania kolejnych historii na papier.
Wywiady:

Książki

Olga
Olga
Ewa Hansen
8.6/10

Zakazany owoc miewa gorzki smak Ona – wzorowa uczennica z konkretnym planem na przyszłość. On – nauczyciel języka polskiego znienawidzony przez szkolną społeczność. I przypadek, który ich połączył. ...

Klubowe dziewczyny
Klubowe dziewczyny
Ewa Hansen
7.8/10

Zajrzyj do świata dziewczyn z klubu, a przekonasz się, jakie są naprawdę. Piątkowa noc, modny klub na Mazowieckiej w Warszawie. Morze alkoholu, przystojni mężczyźni, niezobowiązujący seks – czy może...

Cytaty

- Choćbym paradowała tutaj nago, to nie byłoby zaproszenie do tego, aby zrobić mi krzywdę.
Całość sprawiła, że doszłam, rozsypując się całkowicie na kawałki, również emocjonalnie. Płakałam jak dziecko. Ze strachu. Z żalu. Z nienawiści do siebie. Do swojego ciała, że zawiodło. Z przyjemności. Z nadmiaru dobroci. Ze wzruszenia.
imprezowanie do rana to wymysł spotykany w filmach i serialach o nastolatkach.
- Samotność jest po to, aby być gotowym przyjąć miłość, gdy zjawi się w naszym życiu odpowiednia osoba

Komentarze