Książki Średniowiecze

“Miłość to wolność i niewola zarazem. Wiąże dwoje ludzi, ale też sprawia, iż ich dusze ulatują ku niebu. To obowiązek względem drugiego, bo pokochać znaczy ujarzmić własnego ducha, a rozkochać w sobie oznacza zarzucić więzy na cudzego.
Jednak nie będziesz wiedzieć, czy naprawdę kochasz i jesteś kochana, jeśli nie dasz wolności wybrankowi. Jeśli nie ma możliwości odejść, nigdy nie będziesz pewna. Jednak skoro może cię opuścić, a tego nie czyni, czymże jest to innym niż prawdziwym miłowaniem?”

“Kró­lo­wie nie mają su­mień, mój Za­wi­szo. Mają kró­le­stwa... I wier­nych ry­ce­rzy.”

“Kro­ni­ki spi­su­ją skry­bo­wie. Za­wsze za­leż­ni od ksią­żąt i moż­nych. Sto lat minie i nie doj­dziesz, czy bo­ha­te­ro­wie byli tchó­rza­mi, a mę­dr­cy głup­ca­mi – mruk­nął Za­wi­sza.”

“Świat zabije wszystkich, których miłujesz. A na koniec złamie i ciebie. – Uśmiechnął się zimno. – Bo świat się zmienił, ale ty ciągle tego nie chcesz dostrzec. Wygrywa siła, nie honor.”

“Herb to nie wszystko – rzekł Zawisza. – Trzeba mieć dobrze tu. – Wskazał na głowę. – I tu. – Położył dłoń na sercu.”

“Honor to największy majątek ludzi ubogich. On i tylko on czyni ich wolnymi.”