Różne oblicza miłości

Konkurs

Nie jestem w stanie udzielić innej odpowiedzi, choć niekoniecznie jest ona po linii miłości opisywanej w romansach :)

Przykładem największej miłości, a zarazem absolutnie wyjątkowej jest ofiarowanie własnego życia za kogoś kto nie ma podstawy by o to prosić, a często nawet nie jest świadomy tego, że znajduje się w niebezpieczeństwie. Tak, tak... zmierzam do tego co jest opisane w Ewangeliach :)

Oczywiście, istnieje wiele nieoczywistych i nietypowych przedstawień miłości w literaturze. Oto kilka przykładów:
Hannibal Lecter i Clarice Starling (Thomas Harris, "Milczenie owiec") - Choć relacja między Hannibalem, seryjnym mordercą i kanibalem, a agentką FBI Clarice, wydaje się skomplikowana, istnieje pewna forma subtelnej fascynacji między nimi.
Dexter Morgan i Deborah Morgan (Jeff Lindsay, seria "Dexter") - Dexter, który jest seryjnym mordercą, i jego przybrana siostra Deborah, detektyw policji, tworzą zaskakująco skomplikowany związek, uwzględniając ich różnice i sekrety.
Don Tillman i Rosie Jarman (Graeme Simsion, "Projekt Rosie") - Don, naukowiec z zespołem Aspergera, postanawia stworzyć kwestionariusz w celu znalezienia idealnej partnerki. Jednak w końcu zakochuje się w nieoczekiwany sposób.
Oscar Wao i Lola (Junot Díaz, "Niewidzialny człowiek Oscar Wao") - Ta historia opowiada o tragicznej miłości, której bohaterowie zmagają się z klątwą rodową, politycznymi problemami i tożsamością.
Guy Montag i Clarisse McClellan (Ray Bradbury, "451 stopni Fahrenheita") - Mimo że to nie jest typowa historia miłosna, relacja między Guyem, strażakiem palącym książki, a Clarisse, młodą dziewczyną o innej wizji świata, jest symboliczna i pełna znaczeń.
Winston Smith i Julia (George Orwell, "Rok 1984") - W dystopijnym świecie Orwella, gdzie istnieje totalna kontrola państwa, ich zakazana i buntownicza miłość staje się aktorem oporu przeciwko reżimowi.

Te przykłady pokazują, że literatura oferuje różnorodne interpretacje miłości, czasem prowadzące do zaskakujących i nietypowych związków.

Miłość matki do dziecka, która przeradza się z oczywistej - ustalonej przez kanony, tradycję i etykę, w mocno nieoczywistą. Miłość matki do dziecka, która wychowując córkę, chce poprzez nią spełnić własne marzenia, niezrealizowane plany, by w końcu stać się dyktatorką własnego dziecka. Niby robi coś z miłości, a tak naprawdę zmienia się w potwora krzywdzącego innych. Taką miłość zawarła w powieści "Nigdy nie będziesz mną" Anna M. Brengos.

Jest wiele rodzajów miłości. Dziś ukończyłam serię o Siedmiu Siostrach. Ostatni tom tego cyklu „Atlas. Historia Pa Salta” autorstwa Lucindy Riley oraz Jej syna Harry Whittaker rozłożyła mnie na łopatki. Motywem przewodnim tego tomu była właśnie miłość. Miłość głównego bohatera do muzyki, która pomogła mu przeżyć. Dzięki ukochanym skrzypcom znalazł kobietę swojego życia. Śledzimy Ich wspólne losy, aż do tragicznego rozstania pary. Niedoszła żona Atlasa zostaje porwana. Przez kolejnych 30 lat poszukuje ukochanej na całym świecie. W między czasie za sprawą różnych splotów losu obdarza miłością sześć niemowląt, zapewnia tym dziewczynkom dom oraz życie pełne miłości. Altruizm tego mężczyzny, ogromne serce i ciepło rozgrzało moje wnętrze. Historia wycisnęła mi łzy z oczu gdy poznałam siłę uczucia tego człowieka oraz to ile trudu włożył w poszukiwania zaginionej narzeczonej, a także by chronić swoje córki przed wspólnym wrogiem.
Serce ma nieograniczone miejsce dla ilości osób, które można obdarzyć miłością. Czy to partnera, dziecko, rodzica, przyjaciela. Atlas jest tego świetnym przykładem. Ukochał muzykę, statek a tym samym rejsy, narzeczoną El i ich wspólną córeczkę, sześć adoptowanych córek, przyjaciół… dzięki temu pokochał świat. Nie ma piękniejszych emocji jak te, które są zbudowane na fundamencie miłości.

Burzliwa, emocjonującą i nieprzewidywalna miłość Scarlett O'Hary i Rhetta Butlera!! Namiętność, porzadanie, a jednak zarazem wzajemne odtrącenie!! To miłość pełna sprzeczności, która wywołała wiele emocji!!

Nie od dziś znana jest opinia, że nic nie łączy dwoje ludzi bardziej niż wspólna pasja. Pasja, która z czasem staje się mocnym fundamentem związku, tematem do rozmów, ulubioną formą spędzania wspólnie czasu. O ile każdy z nas potrafi sobie wyobrazić zakochaną parę ochoczo udającą się na lekcje tańca, czy oddającą się z zaangażowaniem różnym dyscyplinom sportu, to co powiecie o parze, która razem najbardziej lubi... zabijać?
Parę z tym nietypowym "hobby" tworzą Sonia Wodzińska i Kuba Sobański, który jest tytułowym Diabłem z serii autorstwa Adriana Bednarka. Jest to duet, który łączy mroczna przeszłość związana z molestującym ich rodzeństwem. On, oprócz bycia seryjnym mordercą jest również adwokatem, który ratuje z opresji Sonię. Razem próbują okiełznać demony, które jak sami mówią "znajdują się w tym miejscu, gdzie inni ludzie mają duszę". Najlepiej rozumieją się jednak wtedy, gdy pozwalają swojej prawdziwej osobowości wypłynąć. Stają się wtedy duetem nie do zatrzymania. Kuba jest spokojny, każde jego działanie racjonalne, potrafi ocenić niebezpieczeństwo. Sonia natomiast działa pod wpływem emocji, jej uczucia często biorą górę nad zdrowym rozsądkiem. Różnica charakterów jest ogromna, natomiast sprawia, że w swoim morderczym biegu są perfekcyjni, idealnie się uzupełniają, czy czym jedno dla drugiego jest gotowe do największych poświęceń. Według mnie jest to jedna z najbardziej nieoczywistych miłości, która opiera się na delikatnie mówiąc kontrowersyjnych podstawach. Mimo wszystko chce się o tym czytać więcej.

Dla mnie taką nieoczywistą formą miłości byłaby opisana w "Kronikach kota podróżnika" Hiro Arikawy relacja pomiędzy kotem Neno a opiekującym się nim Satoru, który przygarnął tego potrąconego przez samochód bezdomnego zwierzaka. Książka opisuje jak po kilku latach wspólnego życia mężczyzna podróżuje po całej Japonii próbując nakłonić któregoś ze swoich przyjaciół do przejęcia tej opieki, której nie może już podołać. Narracja toczy się niespiesznie, czasami z perspektywy ludzkiej, a czasami kociej, w bardzo minimalistycznej formie rozwijając przed czytelnikiem niezwykle piękną, subtelną i poruszającą historię ich wzajemnego oddania i bezgranicznej miłości.
Neno podsumowuje tę opowieść w swoim stylu, wzruszająco-ironicznym, słowami: "Nawet jeśli on odejdzie, ja nic nie stracę. Zyskałem imię i pięć lat szczęśliwego życia. Tego nikt mi nie odbierze.", które można zadedykować wszystkim borykającym się z tym życiowym paradoksem, że każda miłość nierozerwalnie łączy się z żałobą po utracie miłości.

Nieoczywistą formę miłości kojarzę z powieścią "Zbrodnia Sylwestra Bonnard". To opowieść o starszym człowieku, który jest zafascynowany platonicznie młodszą dzuewczyną. To wzruszająca opowieśc o samotności i nienachalności w stosunku do innych.

Par jest wiele, ale ostatnio bardzo wciągnęła mnie historia z książki Someone new,historia Micah i Juliana jest ciekawa i wciągająca. Na dodatek humor, trochę tajemniczości i studenckie problemy. Książka wywołuje wiele emocji i pytań "czemu tak się zachowują?", a pod koniec ciężko odłożyć książkę. W ostatnim czasie bardziej jakoś doceniam współczesne pary, łatwiej mi się wciągnąć, dlatego wyróżniam właśnie tę dwójkę!

Lisbeth Salander i Mikael Blomkvist to niezwykła para z serii kryminalnej Stiega Larssona, "Millennium". Lisbeth, geniusz komputerowy o trudnej przeszłości, i Mikael, doświadczony dziennikarz, tworzą związek, który rozwija się w świecie skomplikowanych zagadek kryminalnych. Ich niekonwencjonalna relacja jest wyjątkowa, ponieważ obie postaci, mimo różnic, potrafią się wzajemnie uzupełniać. Wspólnie stawiają czoła wyzwaniom, tworząc niezwykłą więź emocjonalną. To połączenie dwóch silnych jednostek, które jednocześnie potrzebują siebie nawzajem, dodaje głębi i intensywności całej opowieści kryminalnej.

Jednym z nieoczywistych przykładów miłości (bo kto powiedział, że miłość = kochankowie itd.?), jest przykład wyrażony w opowiadaniu pt.: „Cudowny doktor” autorstwa Aleksandra Kuprina, znajdujący się zbiorze pt.: Noc przed Bożym Narodzeniem”. 15 opowiadań świątecznych. Wybór i przekład: Krzysztof Tur (Drukarnia Orthdruk).

Ojciec rodziny niejaki Miercałow spotyka przez przypadek tajemniczego człowieka, który później okazuje się wybitnym lekarzem (Nikołaj Iwanowicz Pirogow /1810 r. – 1881 r/). Opowiada mu o swoich troskach materialnych, chorobie w domu. Lekarz odwiedza rodzinę, pomaga, wspiera nieznanych sobie mieszkańców ubogiego domu – piwnicy!

To jest właśnie przykład wyjątkowy, nieoczywistej miłości ujęty w literaturze. Pomoc innym – jest wielkim dobrem. Lekarz pomaga z dobroci serca (ma stosowne umiejętności), bo tak należy i tak może (stać go na to). Nie oczekuje żadnej wdzięczności. Jest to wyraz najwyższego miłosierdzia, godny naśladowania.

:-)