Opinia na temat książki Ludzie bez dusz

[współpraca reklamowa z wydawnictwem proszynskiyoung]

Ludzie bez dusz to specyficzna książka. Opowiada o chorobie, o odwadze, tajemnicach i sprawiedliwości a także zaślepieniu. Niby to fantastyka ale bardziej literatura obyczajowa. Początek książki nie należy do najłatwiejszych, ciężko jest wbić się w historię ale opisy obrzędów, śpiewy i klimat miasta działają tu na plus.

A przy tym łatwo nam sobie wyobrazić siebie pośród scenerii.

Nie jestem do końca pewna czy jest to jednotomówka, ponieważ zakończenie sprawia że chcemy wiedzieć co wydarzy się dalej. Książka pisana jest w 3 osobie i mamy tu kilka pov, pojawiających się od czasu do czasu ale głównie historia przedstawiona jest od strony Eleny. Mam wrażenie że sam proces utraty duszy przez ludzi gdzieś mi umknął bo nie do końca rozumiem kiedy to nastąpiło. Bardzo ważne jest przeczytanie podziękowań przez autorkę bo wiele rzeczy się wyjaśnia, szczególnie architektura miasta i nacisk położony na krew, wolałabym aby tym razem były one z przodu a nie z tyłu.

Najbardziej polubiłam główna bohaterkę Elenę, która nie była ani naiwna ani głupia, może momentami roztrzepana ale to dodawało tylko uroku całej powieści. Jako jedyna znalazła się po dwóch stronach i dzięki temu jej osąd sytuacyjny był najbardziej prawdziwy. W książce pojawia się też kilka intryg polityczno-religijnych, które mieszają się trochę z samą chorobą jest to dość ciekawy plot twist, z dość makabryczną ale sprawiedliwą końcówką. Opis choroby jest bardzo dokładny, tak jak i próba uleczenia innych oraz znalezienie lekarstwa a przy tym łączy się z innymi wydarzeniami w sposób dość przewrotny.

Jeśli podobało się Wam na Przekór nocy Brigid Kemmerer to na pewno Ludzie bez dusz Danuty Psuty znajdą specjalne miejsce w Waszym sercu. Nie wszystko mi się podobało, ale wciągnęłam się w historię po tym jak dołączył do historii Gustaw czyli gdzieś około 6 rozdziału. Na pewno książka daje do myślenia szczególnie w sferze pomocy innym i to jaką mamy moc o której nawet nie wiemy. Jest to dość ciekawa pozycja z piękna okładką, dlatego jeśli możecie to dajcie jej szansę.

Polecam ❦