Ostatnie dni w Berlinie

Kochająca się rosyjsko-hiszpańska rodzina po obaleniu caratu w latach dwudziestych ubiegłego wieku usiłuje usiec z Rosji do Hiszpanii. Niestety splot ogromnych trudności i ludzie krzyżują im plany. Zostają rozdzieleni co już na zawsze odciska na nich swoje piętno. Ta tęsknota za rodziną i chęć odnalezienia matki i brata największy wpływ ma na Juiju, który zamieszkał w Niemczech. Nie spodziewał się, iż tym samym znajdzie się w centrum wydarzeń.

„Ostatnie dni w Berlinie” to historia okazująca okrucieństwa wojny i jej bezwzględne oblicze. Czytając wielokrotnie widzimy jaki okrutny może być człowiek dla drugiego człowieka. Mimo swojej objętości książka wciąga i dzięki temu mamy możliwość zapoznać się ze skutkami rewolucji rosyjskiej ale i nazizmem. Obserwujemy jak zwyczajni ludzie zaczęli uważać się za lepszych, jak działała propaganda ale i życie w ciągłym lęku i zastraszeniu. To historia pełna brutalności, obsesji, wielkiej miłości, zakazanego uczucia, która wciąga i porywa od pierwszych stron. Pokazuje chęć przetrwania za wszelką cenę ale i o miłości, która odbiera zmysły. To powieść pełna emocji, napisana pięknym językiem, którą czyta się z ogromną przyjemnością.

Bardzo trudna i ciężka lektura, przez którą lecą łzy litrami, ale warta uwagi i napisana tak, że nie czuje się dużej ilości treści. Jest nieco większa jeśli chodzi o format i tym samym tekstu jest sporo, ale czyta się jednym tchem, dosłownie.
Polecam, choć uważam, że zapas chusteczek i herbaty jest obowiązkowy.
Każda osoba, która lubi powieści historyczne będzie usatysfakcjonowana po przeczytaniu tej konkretnej!

Są takie książki, o których wiecie, od momentu kiedy zobaczycie zapowiedź, że będziecie musieli je przeczytać. Kuszą okładką i opowiadaną historią.
Tak było właśnie w przypadku książki „Ostatnie dni w Berlinie” autorstwa Palomy Sanchez Garnica. Co prawda, kiedy książka do mnie dotarła, przestraszyłam się trochę jej objętości, ale uwierzcie mi, że ta powieść tak pochłania, że się tego w ogóle nie odczuwa.

Sankt Petersburg po bolszewickiej rewolucji. Rosyjsko-hiszpańska rodzina Santacruz postanawia opuścić kraj. Niestety nie wszystkim jej członkom się to udaje. Jurij trafia do Niemiec, gdzie zbieg okoliczności stawia na jego drodze Claudię, żonę dowódcy SS, w której się zakochuje.
„Ostatnie dni w Berlinie” to wielowątkowa powieść z historią w tle. Pełna trudnych emocji, wywołująca wzruszenie ale też i smutek, sprawiająca, że łzy płyną po twarzy. Ukazująca rzeczywistość z perspektywy różnych bohaterów i zmuszająca do refleksji nad postępowaniem ludzi, którzy potrafią być okrutni i bezlitośni względem drugiego człowieka.
„Ostatnie dni w Berlinie to niewątpliwie trudna, ale też napisana przystępnym językiem powieść. Poruszająca do głębi i sprawiająca, że dłonie mimowolnie same zaciskają się w pieści kiedy czytamy o brutalności i braku człowieczeństwa. To książka, która pozostanie z Wami na długo.
Czy polecam? Zdecydowanie tak!

Bardzo dobra książka, pokazująca okrucieństwa wojny. Jest w niej dużo smutku, ale też i miłości.

,,Po rewolucji powszechne stało się zwracanie do ludzi w ten sposób; była to kolejna metoda poniżenia tych, którzy kiedyś mieli wszystko. Nie szanowało się ani wieku, ani statusu; władza znalazła się w rękach ludzi takich jak ci kretyni, których rozpoznawało się po niebieskiej czapce z wyszytą na niej czerwoną gwiazdą".

Przeczytałam ją i nie wiem co mam napisać. W głowie szaleją mi myśli pełnie niesprawiedliwości i bólu jakiego doznali bohaterowie. Mówią, by nie wstydzić się własnych łez, więc przyznam, że takowe nie raz pojawiały się na mojej twarzy.
Mówi się, że czasy wojenne były trudne, ale nikt nie wspomina o czasach tuż sprzed wojny, kiedy ludzi chodzili głodni, a kartki nażywność dostawali jedynie ci, którym się poszczęściło. Były zakazy wychodzenia z domu, inaczej trafiało się do wiezienia. Bez odpowiedniego listu, czy też kosztowności, których ludzie nie mieli, nie mogli zupełnie nic. Dzieci umierały z braku leków, który był dostępny tylko wybranym. Nikt nie znał słowa sprawiedliwość, gdyż to humor osoby patrolującej decydował co się z danym człowiekiem stanie. Odbierali wszystko tym, którzy kiedyś mieli dużo. Poniżali ich, bili, torturowali, jakby chcieli się odegrać za własne niesprawiedliwości. Nie mieli serca, nienawiść przysłaniała im wszystko. Nawet matka błagająca o pomoc była pionkiem w ich grze. Ograbiona z dumy, odzienia i skarbu, który miał być przepustką do wyjazdu z kraju, została bestialsko potraktowana i wsadzona do więzienia. Cudem u...

,,Ostatnie dni w Berlinie" opowiadają historię Jurija, który wraz z rodziną podejmuje próbę ucieczki z Sankt Petersburga przed bolszewicką rewolucją. Niestety nie każdemu z nich się to udaje, a strata pozostawia ranę w ich sercach do końca życia. Dalsze losy i zmagania stawiają Jurija przed ważnymi wyborami między zakazaną miłością i utraconą rodziną... Przechodzimy przez jego codzienność w hitlerowskich Niemczech, poznajemy realia niemieckiego społeczeństwa od 1933r, przez II wojnę światową, aż po koniec kanclerza i tyrana zapisanego w historii jako jednego z największych zbrodniarzy.

W książce poznajemy emocje i okrucieństwo nie tylko nazistów, ale również sowietów przeciwko niemieckiemu narodowi, a także nastroje panujące w ZSRR. Wgłębiamy się we wszystkie podstępy i tajemnice tych, którzy skazywali innych za 'przestępstwa' które sami za plecami zwierzchników popełniali. Wchodzimy do głowy osób najwyższej rangi by poznać bezwzględne okrucieństwo wobec osób, które były niewinne.

Co do ogółu. Książka jest duża i to dosłownie, ponieważ ma prawie 600 stron, a jej format jest większy, niż zwykła książka, jednak nie wyobrażam sobie by mogło w niej zabraknąć chociaż jednej strony. Emocje i okrucieństwo czasów około wojennych zostało przedstawione bardzo dosadnie i szczegółowo przez autorkę, dzięki czemu jej wielkość staje się zaletą ❤️

Mnie wciągnęła na tyle, że wolałam ją przeczytać w ciągu dnia, mając z tyłu głowy, że przez to będę musiała zarwać...

... Miłość i nadzieja są potężniejsze niż nienawiść i gniew...

Jurij Santacruz ucieka z Sant Petersburga do Berlina. Chce w ten sposób uciec przed skutkami bolszewickiej rewolucji,która zabrała im wszystko. Niestety matka i młodszy brat nie dostali pozwolenia na opuszczenie kraju.
Tymczasem w Berlinie zaczyna się nowa era. Organizowana jest parada z okazji mianowania Adolfa Hitlera na kanclerza Niemiec.
Pewnego dnia Jurij ratuje młodego komunistę napadniętego przez hitlerowskiego oddziały szturmowe.
Wtedy poznaje swoją wielką miłość...
Czy będzie to szczęśliwie ulokowane uczucie?
Kim jest wybranka serca?
Od tej pory celem Jurija będzie odnalezienie matki i brata, ale i przetrwanie.

Kiedy zobaczyłam objętość i format książki pomyślałam, że albo to będzie bardzo dobre, ale siłą rozciągnięta fabuła.
Autorka napisała świetną, wielowymiarową powieść, w której widzimy narastający strach przed nadchodzącym faszyzmem i stalinizmem.
Pośród tych dwóch najgorszych dotkryn jest miejsce na miłość. Na piękną, wielką i jedyną, dla której jesteśmy w stanie góry przenosić.
Jednak to co wychodzi na pierwszy plan to niebywale silna wola i determinacja przetrwania.
Jest to piękna powieść, która wciągnęła mnie praktycznie od samego początku. Jej wartka i zwrotna akcja to atut tej historii.
To było piękne spotkanie z piórem autorki, która swoją wiedzę czerpie z kart historii i publikacji napisanych przez tamtych ludzi.
Ludzi, k...

Tym razem chciałabym Wam przestawić książkę fenomenalną, wzruszającą, pełną bólu, cierpienia ale i miłości. 700 stron opowieści o gorącym uczuciu z wojną w tle, o relacjach międzyludzkich, codziennej walce o lepsze jutro. Niesamowita fikcyjna historia, która dzieje się w czasie II wojny światowej.

Książka, która pozostaje w pamięci jeszcze na długo po jej odłożeniu. Tytuł nijak ma się do rzeczywistości, nie są to ostatnie dni w Berlinie, tu się toczy młodość głównych bohaterów, która zostaje brutalnie przerwana przez wojnę. Ciężko być ze sobą gdy się stoi po dwóch przeciwnych stronach barykady. Jednak miłość nie jedno ma imię i tylko czy można zapomnieć o tej pierwszej, tym bardziej jak ona nie daje o sobie zapomnieć.

Ta powieść wywołuje szereg różnych emocji. Ja nie raz się przy niej wzruszyłam i uroniłam łzę, tak jak nie raz byłam wściekła na naiwność ludzi i bestialskie traktowanie drugiego człowieka.

Niech Was nie przestraszy objętość i większy format książki, jest to historia którą warto przeczytać, mimo takich powieści było już wiele. Z całego serca polecam.

We współpracy z wydawnictwem Filia.