Wigilia pełna duchów

 

W wigilijną noc nic nie dzieje się przez przypadek; to czas cudów, zgody, szczęścia. To czas, w którym nic nie powinno nas dziwić- na świat wylewa się nie tylko dobroć, ale i o wiele, wiele więcej...

Niektórzy z nas utracili swoich bliskich; siedząc przy wigilijnym stole nasze oczy wciąż uciekają do miejsca, które wcześniej zajmował ktoś z rodziny, a teraz już go nie ma. Wierzymy, że może właśnie w taką noc nawiążemy jakiś kontakt, poczujemy bliskość tej ukochanej, zmarłej osoby. Czasem trzeba uważać na to, o czym się marzy... gdyż nieoczekiwanie może się okazać, że życzenie zostało spełnione. Tylko czy na pewno będziemy wówczas zadowoleni...?

Wydawnictwo Zysk i S- ka rozpieszcza w tym roku fanów nieco mocniejszej literatury; jak już wspominałam przy okazji recenzowania Cichej nocy, w okresie przedświątecznym jesteśmy wręcz zalewani cukierkową literaturą, w której to właśnie święta odgrywają magiczną rolę, skłaniającą niejednokrotnie skłóconych kochanków do pogodzenia się. I żyli długo i szczęśliwie, wiecie. A teraz mamy prawdziwą gratkę dla fanów grozy w lekkim wydaniu- Wigilię pełną duchów. Och, jak ja drżałam z niepewności! Nie byłam pewna, czy ta pozycja do mnie trafi, a tak bardzo chciałam ją mieć! Szczęście się jednak do mnie uśmiechnęło i tak oto dziś przybywam do Was z jej recenzją.

Pierwsze co rzuciło mi się w oczy po odpakowaniu przesyłki...

W okresie świątecznym wydawnictwo Zysk umiliło mi czas dwoma oryginalnymi analogiami, wcześniej wspomnianą „Cicha noc. Świąteczne opowiadania kryminalne”, oraz „ Wigilia pełna duchów”. Oba zbiory okazały się klimatyczne i wciągające. Bezapelacyjnie o wiele bardziej spodobała mi się „Wigilia pełna duchów”.

Na wstępie muszę jednak zaznaczyć, że tytułowa Wigilia jest myląca, ponieważ akcja opowiadań nie zawsze rozgrywa się w święta Bożego Narodzenia. Trochę mnie to rozczarowało, jednak nie potrafiłam się długo gniewać, gdyż już od pierwszego opowiadania wiktoriańska fikcja pochłonęła mnie bez reszty. Mam olbrzymią słabość do historii z epoki wiktoriańskiej, dlatego też ta antologia zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu niż „Cicha Noc”.

„Wigilia pełna duchów” zawiera klasyczne opowiadania o zjawiskach nadprzyrodzonych. Niektóre z nich rzeczywiście potrafią spowodować powstanie gęsiej skórki. Jednak niezbyt intensywnej, zaledwie delikatnej. Współczesnego czytelnika trudno skutecznie przestraszyć, gdyż jest bardziej wymagający (osobnicy żyjący w epoce wiktoriańskiej prawdopodobnie czerpali większa satysfakcję z przedstawionych opowiadań grozy). Nawet taki cykor jak ja nie bał się podczas lektury. Może wystąpić niepokój, niepewność, bądź zdziwienie. Natomiast strach nie zagości na dłużej w naszym umyśle.

Wiele historii prezentuje starcie postawy racjonalnej, twardo stąpającej po ziemi z niespodziewanymi zjawiskami paranormalnymi. Niejedna z prze...