Bezimienna recenzja

"- Jesteś w szpitalu z naszą bezimienną?
- Tak, jeszcze czekamy na tomograf."

"Bezimienna" to drugi tom cyklu Lisy Regan z detektyw Josie Quinn. Od wydarzeń przedstawionych w pierwszej części mija ponad rok. Jak się okazuje, w tym czasie wiele się działo, co znacząco wpłynęło na zachowanie narzeczonego Josie. Naprawdę, trudno go było poznać. Problem ten schodzi na dalszy plan, gdy sprawy zawodowe bohaterki mocno się komplikują. Zaczyna się od pobicia świeżo upieczonej matki i uprowadzenia niemowlaka, a dalej jest jeszcze bardziej ciekawie. Mimo upływu czasu śledztwo wydaje się tkwić w martwym punkcie, wciąż pojawiają się nowe poszlaki, które trudno ze sobą połączyć.

Choć "Bezimienną" można czytać niezależnie od pierwszego tomu, cieszę się, że mi udało się do niego dotrzeć. Mimo tego, że autorka często przypomina wydarzenia mające wcześniej miejsce, (dzięki temu jeśli ktoś nie miał okazji sięgnąć po "Znikające dziewczyny" cały czas jest na bieżąco), uważam iż ich znajomość, sprawia że lepiej rozumiem motywy postępowania głównej bohaterki. To jak zachowuje się teraz Josie wynika z tego, co przeżyła w przeszłości.

Co do samej fabuły, jest naprawdę zaskakująca. Szczerze, nie spodziewałam się aż takich komplikacji. Miałam wrażenie, że im bliżej końca, tym bardziej wszystko się gmatwa i plącze, zamiast dążyć do szczęśliwego finału. No, cóż... Tu zakończenie z pewnością takie nie jest, zresztą trudno tego oczekiwać po tym gatunku. Problemy zdają się mnożyć niczym króliki na wiosnę i choć pozornie nic się ze sobą nie łączy, wszystko tu jest logiczne i wynika jedno z drugiego. Ogromnie podobało mi się, że książka poruszając trudne tematy nie epatuje przy tym wulgaryzmami i nie zniechęca czytelnika zbyt drastycznymi opisami.

Lubię tego typu powieści, jednak zbyt mocne sceny mi przeszkadzają. Na szczęście tu nie miałam z tym problemu.
Czytałam tę książkę z prawdziwą przyjemnością i z zainteresowaniem rosnącym w miarę upływu stron. Uwielbiam historie, w których nie ma czasu na nudę i czytelnik wprost nie może złapać oddechu pochłonięty mającymi miejsce na kartach powieści wydarzeniami. Lektura takich książek mija w mgnieniu oka, gdyż wciąż do przodu popycha nas niesłabnąca chęć odkrycia zakończenia.

Jeśli jeszcze nie mieliście okazji poznać Josie Quinn, serdecznie Was do tego zachęcam.

Moja ocena 8/10.