Treść książki jest mocno ustrukturyzowana, lekcje dotyczące komunikacji autor przekazuje na początku, w trakcie i na końcu rozdziału by czytelnik na pewno je zapamiętał.
To zbiór takich życiowych porad o komunikacji, kulturze, i życiu w społeczności tak by każdy czuł się w niej dobrze.
Trafiłam tu na znane już wcześniej skuteczne metody by komunikacja i interakcja z innymi przebiegała w jak najlepszy dla obu stron sposób, ale także otrzymałam kilka nowych trików i niektóre historie otworzyły mi oczy na mało znane do tej pory fakty.
Co można zgłębić podczas lektury?
- To dlaczego warto pamiętać imię każdego kogo spotykamy
- Jak to, że każdy jest egoistą wpływa na relacje międzyludzkie
- Jak bycie dobrym słuchaczem wpływa na bycie dobrym rozmówcą
- Jak ważna jest umiejętność przyjęcia punktu widzenia innego człowieka i jak to osiągnąć
Chociaż zawarte tu porady uważam za trafne, przydatne i jeśli wszyscy by je stosowali komunikacja byłaby prostsza, ale mam kilka ale… Mam wrażenie, że książka ta prezentując przykłady skupia się wyłącznie na aspektach manipulacji i przemyślanej strategii by prowadzić jakąkolwiek interakcję, porzucając przy tym naturalność rozmów. Czy każda rozmowa musi być jak gra strategiczna?
Ponadto w wielu zaleceniach autor powtarza by chwaląc innych, umniejszać sobie, przyznawać się do błędu tak często jak się da i to tworzy wrażenie budowania w czytelniku postawy „people pleaser”, osoby, która za wszelką cenę dąży do zadowolenia innych. Jeśli na tę lekturę trafi osoba o niewystarczającym poziomie pewności siebie może być to dla niej wręcz toksyczny przekaz.
W skrócie: porady świetne, treść zawierająca złote zasady o komunikacji w pigułce, dobrze ustrukturyzowana i przekazana prostym językiem z obrazującymi trafnie teorię przykładami i historiami z prawdziwego życia.
Jednak warto i zalecam podejść do niej z dystansem, chłodną głową i nie wdrażać bez wahania wszystkich metod do swojego życia, a podejść do nich z krytyczną oceną przez pryzmat własnych przekonań, doświadczeń i potrzeb.
Wersja audio zawiera dodatkowo podział na role, dźwięki z tła czy muzykę co nie często zdarza się w literaturze faktu przyswajanej w tej formie i to zdecydowanie na plus.