Kot psuje się od ogona recenzja

"Kot psuje się od ogona" to debiut literacki Katarzyny Zawojskiej, który bardzo mnie zaciekawił.
Po pierwsze przekonał mnie gatunek- komedia kryminalna, czyli coś, czego nie ma na rynku dużo, a łączy dwa wspaniałe nurty literackie, po drugie- kot. Ja, jako zdeklarowana kociara uwielbiam kiedy kot pojawia się w literaturze, więc taki tytuł i okładka przyciągają mój wzrok z magnetyczną siłą już z daleka.

Bohaterkami tej historii są dwie serdeczne przyjaciółki Danuta i Barbara, które niespodziewanie zostają wplątane w sam środek kryminalnej zagadki. Danusia znajduje na swojej wycieraczce zdjęcia nietypowych, kobiecych części ciała (dup), a zaraz potem jasne staje się, że to fotografie kobiet, które zostały otrute. Na domiar złego okazuje się, że wszystkie ofiary były kiedyś pacjentkami Basi. Cała sprawa z dnia na dzień wydaje się coraz bardziej zakręcona, wokół dzieją się dziwne rzeczy, a śledztwo powadzone jest niezwykle chaotycznie. Rozwiązanie  całej tej zagadki zaskakuje, chociaż muszę przyznać, że jest dość banalne. 

Basia i Danusia to ciepłe i ciekawie wykreowane postacie-  przyjaciółki na dobre i na złe, dwie zwariowane trzydziestoletnie singielki. Jest też najważniejszy element całej tej historii czyli puchaty kot Ptyś- przybłęda, prawdziwy obrońca i pocieszyciel,  który pojawia się przy Danusi w chwili, gdy ta przeżywa okropny zawód miłosny.

Język w tej książce to najsłabszy punkt. Dialogi są zabawne, jednak zdecydowanie nie jest to język literacki, a spisany na kartce papieru małomiasteczkowy styl swobodnych pogaduszek. Chociaż taki język rani moje uszy nawet w mowie (a na papierze jeszcze bardziej) - nadał on książce zabawnego i swobodnego charakteru i myślę, że był to celowy zabieg autorki. Najbardziej jednak denerwowały mnie tutaj często pojawiające się esemesowe rozmowy oraz mnóstwo niepotrzebnych wstawek (teksty piosenek, cytaty z filmów i seriali), bo wolałabym zamiast tego więcej zwykłej treści.

Sam pomysł na historię, bohaterowie, postać kota, oraz język są oryginalne i całość bardzo dobrze i szybko się czyta. Może język nie przypadnie każdemu do gustu, ale myślę, że książka znajdzie grono swoich fanów nie tylko wśród miłośników kotów.