Niedźwiedź i słowik recenzja

 Niemal idealna baśń dla dorosłych, mroczna i barwna, przerażająca i dająca nadzieję, niezwykle nastrojowa, oparta na słowiańskiej mitologii i chrześcijańskich wierzeniach. 
Jak w każdej baśni dobro walczy ze złem, ale co jest dobre, co złe? Sami musimy sobie odpowiedzieć? Średniowieczna Ruś z jej obyczajowością i surowością życia jest doskonałym tłem dla tej opowieści... przepastne lasy, olbrzymie przestrzenie, piękno i groza północnych zim... I całe mnóstwo istot chroniących i zachowujących porządek prastarego świata: upiory, lesze, rusałki, demony burzy i mrozu, domowiki, waziły i wiele innych istot opiekuńczych bądź drapieżnych. Dopóki ludzie dbają i pamiętają o nich, porządek rzeczy jest zachowany... Gdy jednak domowe i leśne bóstwa osłabną, w siłę rośnie prastare zło, przed którym nie ma ratunku.
Przepiękna historia, jako dziecko uwielbiałam rosyjskie baśnie... a tu odnalazłam ten sam nastrój, styl gawędy, znajomość słowiańskiej duszy, mimo że autorka jest Amerykanką. Przeczytałam powieść z ogromną przyjemnością i nostalgią. 
Bardzo dziękuję wydawnictwu Muza za egzemplarz do przeczytania. Powieść zdecydowanie godna polecenia. Dzięki niej można na kilka dni przenieść się kilka wieków wstecz na mroźną Ruś i przeżyć przygodę wraz z Mądrą, Wiedzącą Kobietą, którą durnie zwali wiedźmą lub czarownicą. Nawet w baśniach ciężkie było życie takich kobiet.