Niedoskonali recenzja

"Każdemu z nas życie zdołało już dokopać. Potrzebujemy ciepła, zainteresowania, przyjaźni, miłości, chociaż udajemy, że tego nam nie potrzeba, bo wstyd nam się przyznac, że pomimo swoich przeżyć jesteśmy jak wszyscy. Chcemy być otoczeni ciepłem, chcemy odnosić sukcesy, chcemy kochać, pożądać i być szczęśliwi."

Nikt z nas nie jest doskonały. Każdy dźwiga na swoich barkach bagaż trudnych, życiowych doświadczeń. Każdy ma za sobą jakąś przeszłość. Często bolesną. Próbujemy od niej uciec. Zacząć wszystko od nowa. Zapomnieć.
Niestety, nie zawsze nam się to udaje, bo wbrew pozorom, nie jest to takie proste zadanie. I mimo, iż nie zdajemy sobie z tego sprawy, często otaczamy się ludźmi, podobnymi do siebie. Nasze doświadczenia, bolesne wspomnienia, zbliżają nas do siebie.

Tak samo jest z bohaterami książki @kosowska_jolanta "Niedoskonali". Majka, David, Camila i Bruno, to ludzie z krwi i kości. Każde z nich szuka swojego miejsca na Ziemi. I odnajduje je w lizbońskiej kawiarni, z muzyką fado, która wyraża tęsknotę i nostalgię oraz pozwala, chociaż na chwilę zapomnieć...

Z każdą przewrócona kartą powieści, poznajemy ich historie. Dowiadujemy się, że życie żadnego z nich nie rozpieszczało, że nie było usłane różami. Każde z nich za czymś tęskni. Każde z nich czegoś żałuje. Żałuje podjętych decyzji, niewykorzystanych szans. Kiedy ich drogi się spotykają i zaczynają spędzać ze sobą coraz więcej czasu, okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego. Ten czas i rozmowy, zbliżają ich do siebie.

"Niedoskonali" to piękna powieść. Trochę smutna, trochę nostalgiczna lecz z nutą nadziei na lepsze jutro. Przecież po każdej burzy świeci słońce. Po każdej nocy wstaje dzień, a ten daje kolejne szanse, kolejne możliwości.

"Łączy nad coś jeszcze (...) Jestesmy niedoskonali. I to chyba w tym wszystkim jest najważniejsze."

Dziękuję @wydawnictwo_zaczytani @wydawnictwo_novaeres za możliwość przeczytania i zrecenzowania tej niezwykłej powieści. Niewątpliwie jest ona lekarstwem nie tylko na zbolałą duszę.

Polecam