Pod Kopułą recenzja

KRYZYS SIĘ POSZERZA...
W małym miasteczku Chester's Mills dochodzi do dziwnego zjawiska. Powstaje niewidzialna bariera, przez którą nie można się przebić. Uwięzieni mieszkańcy są zdesperowani, nikt nie wie skąd się wziął klosz (jak większość osób to nazywa). Dochodzi do śmiertelnych wypadków, okaleczeń, a wkrótce morderstw i samobójstw.
Dyktaturę nad uwięzionymi ludźmi sprawuje James Rennie, dla większości znany jako Duży Jim - handlarz samochodów i wiceprzewodniczący rady. Jego jedynym największym przeciwnikiem jest weteran wojenny Dale Barbara.

"A niebo było pełne świecących gwiazd. Wiele z nich spadało, zostawiając za sobą fluorescencyjne ogony.
(...) Różowe gwiazdy, spadają rzędami. I spadały. Rzeczywiście spadały. Zupełnie jakby całe niebo spadało na ziemię."

...BURDY, ZABÓJSTWA, ARESZTOWANIA
Duży Jim wraz z pomocą swojego syna i armii ochotniczej policji, skutecznie manipuluje mieszkańcami Chester's Mills. Ci, którzy stają mu na przeszkodzie zostają na zawsze uciszeni. Dale Barbara zrobi wszystko, by ocalić jak najwięcej istnień. Ktoś zapłaci za to wysoką cenę, a stawka będzie najwyższa.

"Fakt, że kumulujące się cząstki stałe zmieniały kolor gwiazd, rysuje ludziom sytuację z nowego punktu widzenia. Stopniowo coraz więcej osób zaczyna ocierać łzy. Ich płacz jest cichy, trochę jak szelest deszczu."

Genialna historia opisana przez mistrza w swoim fachu Stephen'a King. Powieść czyta się z wielkim zainteresowaniem, a każdy następny rozdział jeszcze bardziej trzyma w napięciu.
Niesamowita kopuła, jaką wymyślił dla nas King jest wyśmienitym prezentem dla czytelników. Pomimo, iż było naprawdę wiele postaci, to wszystkie zostały tak doskonale nakreślone, że nie było efektu "czytelniczego labiryntu".
Kiedy czytałam po słowie autora, jakoś ciężko mi było uwierzyć, że King tyle czasu zwlekał z napisaniem tej powieści. Cieszę się, że po latach do tego pomysłu wrócił. I tak, panie King, świetnie się bawiłam.