Paprocany recenzja

Paprocany

Autor: @mamazonakobieta ·1 minuta
2020-12-04
Skomentuj
2 Polubienia
Kiedy Zosia dowiaduje się, że jej 18-letnia bratanica znika, jest zaniepokojona. Owszem dziewczyna znikała już nie raz, na dodatek ma problemy z narkotykami i lubi imprezować, jednak ona zawsze wiedziała, gdzie jest. Kolejne próby kontaktu nie przynoszą efektów, dlatego kobieta postanawia udać się do Franciszka, swojego ojczyma, który jest szefem w policji i poprosić o pomoc w odnalezieniu nastolatki.
Krzysztof jest policjantem, podwładnym Franciszka. Kiedy zostaje oskarżony o gwałt prostytutki, jego szef od razu mu wierzy, że tego nie zrobił, jednak musi go oficjalnie zawiesić. Postanawia nieoficjalnie oddelegować go do pomocy pasierbicy w odnalezieniu zaginionej nastolatki.
Są zupełnie inny. Ona pyskata, mówiąca co myśli, bezkompromisowa pani mecenas. On spokojny, ułożony policjant. Pomimo że tak bardzo się różnią, praktycznie od początku czują do siebie pociąg fizyczny. Czy ma on szansę przerodzić się w coś głębszego? Co stało się z bratanicą Zosi? Dlaczego prostytutka oskarżyła Krzysztofa o gwałt?

Historia według mnie ciekawa i wciągająca. Znalazłam w niej namiętność, miłość, zagadkę do rozwiązania. Momentami domyślałam się, co zaraz się stanie, jednak były i takie, gdzie autorka mnie zaskoczyła.

Bohaterowie dość ciekawi, dający się lubić.
Zosia nie należy do grzecznych, ułożonych kobiet, a wręcz przeciwnie. Nie boi się powiedzieć co myśli, a jej język jest dość cięty, jednak biorąc pod uwagę, że bardzo często jest obrońcą ludzi niebezpiecznych, nie może być inna. Martwi się o bratanicę i zamierza zrobić wszystko, aby ją odnaleźć. Nie ma szczęścia w miłości, od dłuższego czasu niby kogoś ma, ale mężczyzna coraz bardziej ją olewa. To bohaterka, którą polubiłam.
Krzysztof jest mężczyzną spokojnym, ułożonym, przystojny. Jest policjantem, który w swoją pracę wkłada serce i nie rozumie, dlaczego kobieta, której nigdy nie widział na oczy, oskarża go o coś tak strasznego jak gwałt. To bohater, którego z chęcią poznałabym bliżej w realu :)

„Paprocany” to książka, którą czyta się naprawdę szybko, a historia, jaką w niej znajdziemy, jest ciekawa i wciągająca. Moim zdaniem warto po nią sięgnąć i z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2020/12/wydawnictwo-muza-ksiazka-pt-paprocany.html

Moja ocena:

Data przeczytania: 2020-12-03
× 2 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Paprocany
Paprocany
"Paulina Świst"
7.4/10
Cykl: Paprocany, tom 1

W Miejskiej Komendzie Policji w Tychach wybucha afera: kilku policjantów miało rzekomo zgwałcić prostytutkę. Pokrzywdzona jako głównego sprawcę wskazuje Krzysztofa Strzeleckiego – wzorowego funkcjona...

Komentarze
Paprocany
Paprocany
"Paulina Świst"
7.4/10
Cykl: Paprocany, tom 1
W Miejskiej Komendzie Policji w Tychach wybucha afera: kilku policjantów miało rzekomo zgwałcić prostytutkę. Pokrzywdzona jako głównego sprawcę wskazuje Krzysztofa Strzeleckiego – wzorowego funkcjona...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Po książki Pani Pauliny zaczęłam sięgać od przygody z jej „Komisarzem”. I powiem Wam szczerze, że jak dla mnie jest to autorka, która uczy się na wytykanych jej błędach i staje się naprawdę dobrą pis...

@Anna_Szymczak @Anna_Szymczak

"Paprocany" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Pauliny Świst. I przyznam, że jestem zaskoczona. Nie spodziewałam się tak specyficznego stylu, języka, takiej kreacji bohaterów. Zupełnie coś inne...

AN
@anna_janik1906

Pozostałe recenzje @mamazonakobieta

Pan dziennikarz
fajna

Alina ma za sobą nieudane małżeństwo, które właśnie się skończyło. Wraz z przyjaciółkami udaje się do klubu, aby tam świętować swój rozwód. Chce złapać chwilę oddechu, o...

Recenzja książki Pan dziennikarz
Heterochromia serca
świetna

Kiedyś życie Gabriela było wręcz idealne. Nie musiała się niczym przejmować, miała pieniądze, piękny dom i tak naprawdę wszystko to, co chciała, mogła snuć plany i spełn...

Recenzja książki Heterochromia serca

Nowe recenzje

Przemiana. Podróż do siły i wolności
Przemiana. Podróż do siły i wolności
@ladybird_czyta:

Zmiany są potrzebne. Zmiany są dobre. Zmiany bywają trudne i bolesne. Jednak bez nich życie powoli traci smak, może prz...

Recenzja książki Przemiana. Podróż do siły i wolności
Natręctwo
Natręctwo
@promyk1:

"Natręctwo" Jolanty Żuber to kontynuacja historii dwunastoletniego Tomka Sosnowskiego, chłopca z lekkim spektrum autyz...

Recenzja książki Natręctwo
Dusza miecza
Bardziej dojrzała i zróżnicowana
@maitiri_boo...:

"Dusza Miecza" to drugi tom trylogii "Cień Kitsune", który kontynuuje przygody młodziutkiej zmiennokształtnej kitsune Y...

Recenzja książki Dusza miecza
© 2007 - 2024 nakanapie.pl