Córy ziemi

Urzekła mnie przepiękna okładka i wiadomość, że to kolejna z powieści hiszpańskiej pisarki Alaitz Leceagi.

Trzy siostry żyją z ciężarem klątwy, w którą wierzą wszyscy na około, więc i one.
Nastrój tej opowieści jest magiczny i nieoczywisty, budzi też duży niepokój. Zwłaszcza zachowanie brata, który twierdzi, że cokolwiek by uczynił dobrego czy też złego, to niczego nie zmieni, bowiem to wszystkie kobiety z rodu Veltràn - Belasco noszą w sobie demony i to właśnie one odpowiadają za całe zło.

Tak jak urzekły mnie wszystkie trzy dziewczęta z rodu: piękna, lecz naiwna (do czasu) Gloria, racjonalna i praktyczna Teresa, uzdolniona muzycznie i wrażliwa Veronica, tak bardzo nie mogłam znieść zadufanego w sobie Rafaela oraz oschłej ciotki Angeli. Straszne to były czasy, straszne dla kobiet w ogóle, a szczególnie okrutne dla trzech sióstr naznaczonych klątwą. Współczułam im całym sercem i po cichu kibicowałam.
Ze zgrozą i fascynacją wkroczyłam w ich świat. Zachwyciła mnie wymarła dolina Las Urracas, spalona bezlitosnym słońcem i smagana wiatrem, tak bardzo spragniona kropli życiodajnej wody. Magiczna i niezwykła, wzbudziła we mnie nostalgię, niczym zasuszona staruszka, która kiedyś była prawdziwą pięknością.

"Córy Ziemi" to piękna i poruszająca opowieść o sile siostrzanej miłości, sile kobiet oraz o książkach, które mogą stać się wybawieniem i ucieczką.

Historia sióstr Veltràn - Belasco nikogo nie pozostawi obojętnym.

Tajemnicza, piękna estetycznie okładka i równie intrygujący tytuł, a co w środku? Przeklęta ziemia, kobieta, która chce walczyć o władzę i tajemnica, ktora musi zostać wydobyta z cienia.

Akcja dzieje się w hiszpańskim regionie La Rioja w 1889. Lubicie gdy akcja dzieje się w przeszłości? Przyznam, że nie czytam wiele takich książek, więc nie jestem też wielką fanką, ale z ciekawością otwieram się na nowości.

Winnice Las Urracas męczy susza. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby sąsiadujące posiadłości nie rosły w siłę, a plotki nie obwiniałby za zły stan, córek właściciela, na których podobno, jak na całej żeńskiej części tej rodziny ciąży klątwa.

Tajemnicza sprawa, prawda? Biedna, Gloria, najstarsza z sióstr ledwo znosi patrzenie na ten niedostatek, a później los również wcale jej nie oszczędza. Musi być silna, odważna i odpowiedzialna, w końcu zostaję główą rodziny. Jak zareagują na to inni? Jak można by się domyśleć, w tamtych czasach nikt nie akceptował kobiet u władzy, więc pozostali właściciele winnic nie są w stanie wyobrazić sobie konkurencji z kobietą, tym bardziej że Gloria ma czelność kwestionować ich władzę i wypowiadać wojnę.

Bardzo mi się podoba, że wplątano tu wątki równouprawienienia kobiet, a przecież po akcji w wieku XIX ciężko się tego spodziewać. Bardzo cenie sobie wszelkie książki, które pokazuje, że kobiety są silne i także mogą rządzić. Ta odważna i dzielna postawa Glorii jak najbardziej zyskuje moja aprobate. To p...

Dziś o niezwykłej książce, której okładka przykuła mój wzrok na długo przed premierą i której historia zostanie ze mną na długo.

„Córy ziemi” autorstwa Alaitz Leceaga to wyborny klimat, wspaniali, wyraziści bohaterowie, chore relacje rodzinne, moce, demony i ludzie… i to ludzie czynią całe zło.

Rudowłose siostry, rozbudzająca wyobraźnię klątwa, wyschnięta ziemia i umierająca winnica to sceneria, która pochłania nas od pierwszych stron. Siła kobiet górująca ponad podziałami społecznymi, ponad królującą władzą pieniądza, ponad wykluczeniem społecznym.

W 1889 Gloria przejmuje nadzór nad hiszpańskimi winnicami… to nie jest czas, gdy kobiety mogły w spokoju zarządzać rodzinnym biznesem. Reakcja sąsiadów była jednoznaczna… zaczyna się walka. Książka o walce kobiet, bohaterkach zrywających kajdany poniżenia, przerywających łańcuchy męskiej dominacji i niszczących ograniczające je kraty tajemnic. Głos kobiet jest donośny, ma w sobie siłę i determinację niszczącą ramy społeczne tamtych czasów.

To opowieść niezwykle dojrzała, głęboka i zostająca w pamięci na długo. Gorąco polecam Wam lekturę książki o wyjątkowych kobietach końca XIX wieku… o kobietach, które walczą o swoje prawa i władzę, a ich zasięg działania zwiększa się z biegiem przeczytanych stron. To wspaniała opowieść o walce z męskim światem, ze złem, ze stereotypami.

„Istnieje coś, czego mężczyźni pragną bardziej niż pieni...

Hipnotyzująca okładka tej książki jest równie tajemnicza i przyciągająca jak treść. Dawno nie czytałam czegoś tak baśniowego, sentymentalnego, pełnego emocji, a równoczenieśnie konkretnego i z jasnym celem.

Zabrałam się za czytanie, mając w głowie wrażenia, jakie towarzyszyły mi podczas lektury wcześniejszej książki tej autorki. "Las zna twoje imię" zachwycił mnie, a teraz zachwycają "Córy ziemi". To powieść o sile kobiet, utrzymana w hiszpańskim klimacie, w tle historycznym. Mimo "magiczności" jest tu dużo realizmu i prawdziwości. Polubiłam bohaterki, chociaż miały swoje lepsze i gorsze momenty.

To oryginalna powieść pełna niezwykłości, niepowtarzalnej atmosfery i mająca w sobie to "coś". Długa, treściwa, ale warta każdej chwili spędzonen na czytaniu.

Lubicie czytać książki opowiadające o sile kobiet? Ja uwielbiam! Kobiety kryją w sobie niezwykłą się i jest to fakt niezaprzeczalny. Często są niedoceniane i uważane za płeć słabszą. Owszem, może i fizycznie bywamy słabsze, ale drzemie w nas siła mocniejsza niż u niejednego mężczyzny! Zgadzacie się z tym?

„Córy ziemi” to powieść o kobietach, które w cieniu przekleństwa walczą o należne im miejsce. To powieść o kobietach, które chcą walczyć o władzę i nie boją się tego robić. Książka urzekła mnie już od swych pierwszych stron. Autorka stworzyła niesamowity klimat, który pozwala przenieść się do książki i przeżywać wszystkie wydarzenia z bohaterkami. Wspólnie z nimi przeżywałam każde wydarzenie, walczyłam, marzyłam o zemście i rozdrapywałam stare rany, które strasznie bolały, ale i pozwalały poznać poznać tajemnice. Jest to jedna z niewielu książek jakie przeczytałam z tak ogromną ilością mroku. W książce przelewa się duża ilość krwi, mrok przeplata się z magią, demonami i niezwykłym czarem roślin. Dzieje się tutaj wiele złego. Dzięki temu książka potrafi pochłonąć, działając na wyobraźnie czytelnika i trzymając go w ogromnym napięciu. Wszystko łącznie z bohaterkami jest bardzo wyraziste i realne.

Powieść została dopracowana co do najmniejszego detalu, a wątki łączą się w jedną spójną całość. Przenosi nas do Las Urracas, daje do myślenia i pozwala poczuć zapach lasu oraz starego domu.

„Córy ziemi” to życiowa powieść, w której k...

Mroczny nastrój,klątwa ciążąca na kobietach z rodziny Veltran-Belasco,winnica,która nie rodzi owoców,to wszystko z lekką nutką realizmu magicznego.Czytając kolejną powieść Alaitz Leceagi czułam wpływy hiszpańskiej magii i wierzeń ludowych.Czy rude siostry są faktycznie czarownicami,czy to może mężczyźni stworzyli tę legendę aby uzależnić kobiety od siebie i nie pozwolić samodzielnie myśleć i decydować.
W powieści mamy świetnie poprowadzoną intrygę,ogromną ilość sekretów i tajemnic.Demoniczny brat,demoniczny burmistrz rządzący małym miasteczkiem usiłują walczyć z bohaterkami,ale czy im się to uda??
Hiszpańskie powieści zapadają w pamięć,mam nadzieję że nie długo będę mieć przyjemność przeczytać kolejną.Polecam!!