Kochając pana Danielsa

Książkę udało mi się upolować w Biedrze za 9,99, ale czytając opinię spodziewałam się naprawdę czegoś wyjątkowego. Niestety troszkę się zawiodłam. Historia Daniela oraz Ashlyn jest dla nie kompletnie nierzeczywista i mało wiarygodna. Trochę fakty mi się nie sklejały. Poza tym główna bohaterka strasznie mnie wkurzała. Myślę, że może jakieś 10 lat temu książka bardziej by mi przypadła do gustu, ale na tą chwilę jak dla mnie jest zbyt infantylna. To już drugie spotkanie z tą autorką, ale niezbyt udane. Mam nadzieję, że dalsze części serii Żywioły dadzą radę.

Czasem życie zsyła na człowieka wiele cierpień. Nie bacząc na wiek, płeć, orientację, doświadczenia, dosłownie na nic- po prostu rozdaje ciosy raz za razem. Lecz siła rodziny i miłości może pozwolić powoli zaleczyć się ranom. Nie wymaże ich, one pozostaną już na zawsze, podobnie jak i pamięć o wszechogarniającym bólu, lecz dzięki pozytywnym uczuciom zewsząd wszystko co złe w końcu wyblaknie. Tylko trzeba przetrwać, trzeba wierzyć, trzeba się nie poddawać. A to najtrudniejsze zadanie do wykonania na egzaminie z życia.

Ashlyn straciła siostrę bliźniaczkę i tym samym straciła także część siebie. Wysłana do obcego dla niej mężczyzny, który jest jej ojcem, kompletnie nie wie czego się spodziewać. Czuje się samotna, porzucona i kompletnie zdruzgotana. Jej świat zawsze kręcił się wokół książek, sama także próbuje pisać. Jest inna od większości swoich rówieśników, wyróżnia się nie tylko inteligencją ale i zamiłowaniem do dzieł Szekspira. Ash jest naprawdę piękna, lecz w jej oczach można dostrzec cały ogrom bólu, który nosi w sobie od śmierci swojej drugiej, w jej mniemaniu lepszej, połówki- Gabby. A przed nią ostatni rok liceum- spędzony w obcym domu, wśród obcych ludzi, w obcym dla niej mieście. I choć pozytywnym akcentem wydaje się spotkanie mężczyzny o wyjątkowych oczach, to nie wie jeszcze, że pasmo nieszczęść dla niej przygotowanych jeszcze się nie skończyło...

Daniel gra w zespole "Misja Romea", a teksty piosenek opiera na dziełach Szekspira. Jest zafas...

"-Nie jestem tak szczęśliwy, jakiego udaję.

- To dlaczego udajesz?

- Bo udawanie szczęścia to niemal jego odczuwanie.

Przynajmniej póki nie przypomnisz sobie, że to tylko pozory. Wtedy jest smutno. Naprawdę smutno. Bo noszenie na co dzień maski jest bardzo trudne. A po jakimś czasie jesteś trochę przestraszony, bo maska staje się twoją częścią."

Uwielbiam twórczość Brittainy C. Cherry - moja miłość do twórczości autorki zaczęła się po przeczytaniu serii Kompas. Nie tak dawno na mojej półce pojawiła się książka "Kochając Pana Danielsa".

Ashlyn i Daniel poznają się przypadkowo. Trafiają na siebie w bardzo trudnych dla nich czasie. Dziewczyna po śmierci siostry przeprowadza się do ojca, który nie był obecny w jej życiu. Danielowi jest ciężko po stracie rodziców, na dodatek mam problemy z bratem. Jedno ich spotkanie wystarczyło, aby zapomnieli o problemach. Jak potoczy się ta znajomość? Przekonajcie się!

Przepiękna i bardzo wzruszająca! Jestem oczarowana! Historia o miłości, rodzinie i stracie. Występuje tu wątek zakazanej miłości, czyli coś co lubię. Romans uczennicy z nauczycielem, czy to się może udac? Ich relacja rozwija się powoli, muszą się ukrywać, ale obydwoje wiedzą, że w każdej chwili mogą na siebie liczyć.

Autorka porusza tu wiele trudnych, wartościowych i życiowych tematów.

Główni bohaterowie na swój sposób przeżywają żałobę po stracie bliskiej osoby. Obydwoje są młodzi, uczą się ży...

A teraz wyobraźcie sobie roztapiające się pianki wrzucone do gorącego kubka z kakao. Taki właśnie proces przeszło moje serce podczas lektury "Kochając Pana Danielsa".

Romanse mają to do siebie, że są dość schematyczne. Jednak ta powieść oprócz romansu, który oczywiście odgrywa tutaj główną rolę zaskoczyła mnie wrażliwością. Oprócz miłości zakazanej, możemy przeczytać również o miłości siostrzanej, o trudnościach w relacjach rodzicielskich i stracie oraz towarzyszącej jej pustce. W tej krótkiej powieści skumulowano całą gamę uczuć. Każdy z bohaterów ma do opowiedzenia własną historię, która w połączeniu z resztą tworzą piękną całość. Ashlyn i Daniel to dwie bratnie dusze, które aby zaznać smaku prawdziwej miłości, najpierw muszą przejść przez różnego rodzaju tragedie. Niczym w sztuce Szekspira, którego oboje uwielbiają. Łączy ich zakazany romans w relacji uczennica - nauczyciel.

Postacią drugoplanową, której sytuacja również chwyciła mnie za serce to Hailey, która z kolei jest nastolatką z niskim poczuciem własnej wartości, przez co ulega negatywnym wpływom swojego "chłopaka. Myślę, że taka sytuacja jest dziś nagminna i nastolatkowie szukając aprobaty wśród znajomych często robią coś wbrew sobie. Warto zwracać na to uwagę, aby taka osoba miała poczucie, że jest wystarczająca i nie musi robić rzeczy sprzecznych z jej poglądami.

Z kolei Ryan stał się moją ulubioną postacią w całej tej historii. Od samego początku polubiłam tego niepokornego chłopa...

Totalny rollercoaster emocjonalny, od pierwszej do ostatniej strony przeżywamy tyle emocji, raz radość, potem smutek, gniew, złość. Autorka nie daje nam chwili wytchnienia, a przez kolejne rozdziały się płynie i nadchodzi wielkie zdziwienie, że ta historia dobiegła końca. Bardzo mocno polubiłam głównych jak i pobocznych bohaterów, zżyłam się z nimi, za każdym razem miałam ochotę z nimi porozmawiać, spędzić czas, przytulić. Ashlyn mogłabym śmiało nazwać siostrą bliźniaczką, czytając o niej, miałam poczucie że czytam o sobie. Powieść ta jest cudowna, niesamowita, urocza, wzruszająca, mądra (zważywszy fakt, że porusza tematy śmierci, żałoby, radzenia sobie sobie ze stratą bliskiej osoby czy odnajdywaniu swojej seksualności oraz w jaki sposób rodzina, przyjaciele przyjmują to do wiadomości). Sporo łez wylałam czytając tą książkę, rozdarła mnie totalnie emocjonalnie. Mimo że główny wątek jest oklepany i znany w wielu książkach, jakoś nie zepsuł mi odbioru książki, jedynie co mam do zastrzeżenia to zakończenie, takie szybkie i nagłe przeskakiwanie w czasie, najpierw rok, potem dwa i kolejny raz dwa lata no i oczywiście innego zakończenia nie mogło być. To moje pierwsze, jak najbardziej udane spotkanie z Brittainy C. Cherry, z ogromną przyjemnością będę sięgać po kolejne powieści, które wyszły z pod jej pióra