Kolorowe szkiełka

"Kolorowe szkiełka" to tytuł, który mocno mnie zaintrygował. Na okładce opis: "Czy odważysz się zmienić swoje życie w jednej chwili?". Czy byłabym na to gotowa? Co się za tym kryje?

Przede wszystkim to przejmująca opowieść o bezgranicznej miłości do dziecka. Obcego dziecka. Czy da się pokochać kogoś tak mocno, mimo że nie łączą na więzy krwi?
Marta, wracając do domu późnym wieczorem, zauważa na podwórku zziębniętego, samotnie bawiącego się chłopca. Postanawia zaprosić go do siebie i zaopiekować przez ten moment, zanim jego rodzice się po niego zgłoszą... Okazuje się, że przez całą noc nikt dziecka nie szuka.

Tak rozpocznie się ich wspólna historia. A losy połączą się bardziej, niż się spodziewają. Czy Ty byłbyś gotowy porzucić swoje dotychczasowe życie, aby zawalczyć o dobro małego człowieka?

Uwielbiam książki, które wnoszą coś do naszego życia i jak te tytułowe kolorowe szkiełka nadają życiu barw. Bardzo dobrze rozplanowana fabuła, bohaterowie, którzy są zwykłymi ludźmi, takimi, jacy mieszkają pośród nas. Codzienne problemy, patologie społeczne, ale nadzieja i dobro, którym możemy zarażać innych.

Marta to kobieta, która mnie zaskakuje. Nie boi się postawić wszystkiego na jedną kartę i wziąć odpowiedzialność za cudze błędy. Wielokrotnie podziwiałam ją za odwagę i zdecydowanie. Na pewno wielu z nas na jej miejscu patrzyłoby na swoje uczucia, swoje nawyki. Ona potrafiła wyjść ze swojej strefy komfortu i postawić dobro dziecka ponad s...

Jejciu, jak ja się wzruszyłam przy czytaniu tej książki, to nawet nie macie pojęcia. Zaraz przypomniały mi się chwile, kiedy mieszkałam gdzie indziej i lubiłam obserwować otoczenie. Bardzo często widywałam takiego jednego chłopca, ja miałam wtedy dziesięć lat, a on siedem. Początkowo sądziłam, że nie ma rodziców, bo zawsze widziałam go samego biegającego wokół alejki kościoła. Pytałam o niego babcię, lecz kazała mi się od niego trzymać z daleka, bo podobno jest diabelskim nasieniem. Nic z tego nie rozumiałam, ale na wszelki wypadek słuchałam nakazów babci. Z biegiem czasu jednak zaczęłam postrzegać go inaczej. Nigdy nie zapomnę widoku, kiedy ujrzał koło ławki cukierka. Zaraz pochylił się i rozglądając na boki szybko wpakował go sobie do ust. Potem rozglądał się za kolejnymi, ale ich już nie było. Ktoś go potem pognał, by uciekał i nie brudził, choć nic złego nie zrobił. A gdy ujrzałam jak tęsknie przypatruje się innym ludziom, którzy jedli, to aż serce mnie bolało. Dlatego może tak bardzo przeżywałam tą książkę, kiedy sąsiedzi przyuważonego chłopca przez Martę, od razu go wyzywali, nawet nie pojmując, że może być głodny. I choć Marta miała zupełnie inne plany, bo przecież sama cierpiała w duszy z powodu chłopaka i matki, to jednak przygarnęła go do siebie. Nakarmiła i pokochała, czego zapewne nie planowała. Książka pełna wzruszeń i troski. Bardzo bym chciała, aby każdy człowiek ją przeczytał, to może nie byłoby na świecie tyle okrucieństwa względem samotnie biegających d...

Są takie powieści, które można uznać za wyjątkowe, a ta, którą dziś Wam przedstawię jest taka pod wieloma względami! „Kolorowe szkiełka” Mirosławy Karety to wzruszająca, przejmująca i pełna emocji opowieść, która chwyta za serce!
•
Życie Marty wydaje się być uporządkowane - ma chłopaka, stabilną pracę, która zapewnia jej całkowitą niezależność, jednak w jej życiu nie dzieje się nic ekscytującego, relacje z rodziną są dalekie od dobrych, a przeszłość nie daje o sobie zapomnieć.
Kiedy Marta wraca po ciężkim dniu do mieszkania spotyka na podwórku chłopca, który okazuje się być jej sześcioletnim sąsiadem. Dziecko jest przemarznięte i zakatarzone, a na dodatek bez żadnej opieki. Po chwili zastanowienia bohaterka decyduje się zabrać Adriana do swojego mieszkania i nie ma zielonego pojęcia, że ta decyzja na zawsze odmieni jej życie...
•
Cudownie czyta się powieść, której akcja dzieje się w dobrze znanym mieście! Ulice krakowskiego Kazimierza mają swoje tajemnice, które Autorka doskonale wykorzystała! Ta powieść jest cudowna! Pełna skrajnych emocji, niepewności, a chwilami bezradności.
Dramat małego dziecka, które jest odrzucone przez najbliższych porusza serce i uświadamia wiele istotnych kwestii, ale nie to poruszyło mnie w tej książce najbardziej. Szczególnie spodobała mi się postać głównej bohaterki - Marta okazała się być kobietą z krwi i kości, twardo stąpającą po ziemi, a jednocześnie troskliwą, opiekuńczą i pełną empatii osobą. Od razu ją pokochał...

Historia wciągająca i z pewną dozą uroku, choć są i tematy lżejsze i cięższego kalibru również...