Nie ta kobieta

To dopiero była książka! Ordynarne słownictwo, szybka akcja i on, najgorszy, najzimniejszy i najbardziej nieokiełznany drań, jakiego można sobie wyobrazić.
W tej powieści nie ma litości. Konrad wie dokładnie czego chce, a przynajmniej tak mu się wydaje. Uwielbia zaspakajać swoje nieobliczalne żądze i nie patrzy, czy kogokolwiek przy tym zrani. Jednak muszę podkreślić, że to życie nauczyło go takiej twardości charakteru. W wojsku przeszedł zbyt wiele, by teraz być potulnym chłopaczkiem, a własna żona tylko to pogłębiła.
Zafascynowały mnie sceny, kiedy Konrad starał się zmienić, ale nie umiał sobie z tym poradzić. Może i myślał tylko o jednym, jednak wszystko miało swoje podłoże. Lubił poniżać kobiety, bo sam został poniżony. Lubił je zdradzać, bo i jego to w życiu spotkało. I tutaj mała przestroga dla innych, by nie popełniać czyiś błędów. Fakt, że odwdzięczymy się tą samą chamską zabawą, nie uczyni z nas lepszego człowieka. Będziemy sobowtórem osoby, której nienawidzimy. A nie ma nic gorszego niż nienawidzić siebie samego.
W powieści mamy też pewną przemianę. Jedna z kobieta, potulna niczym baranek, z wyglądu szarej myszki staje się kimś, kim sama pogardzała. Zanim jednak do tego dochodzi poznaje tajemnice Konrada, które zdaje się rozumieć. To prawda, że życie potrafi nas zmienić, lecz rzadko niestety w dobrym kierunku. Ja bym powiedziała, że tej myszce wychodzi to na dobre, bo nauczyła się być bardziej stanowcza i dbać o siebie, a nie tylko o innych. Nie da ...

Kolejny, już trzeci tom z serii #seksownidranie!
Tym razem dostałam w ręce historię Konrada, którego poznajemy w poprzedniej części, więc warto czytać je pokolei.

Biorąc w ręce książki od autorki wiem czego się mniej więcej spodziewać, czytając recenzje jej powieści, niektórzy mówią , że potrafi chwycić za serce i przedstawić nieszablonową historię, o której myśli się jeszcze długo po lekturze.

Czy tak właśnie było?
Tak. Bez dwóch zdań.

Znowu dostałam bombę emocji, dość fajnie wykreowanych bohaterów i mnóstwo zwrotów akcji.

Jagna była taka dziewczęca, subtelna, wrażliwa i emanowała czymś takim, ze nie dało się jej nie polubić.

Różnica między nią , a Konradem była ogromna i bardzo byłam ciekawa jak autorka to rozgryzie. Nie rozczarowałam się ale było mi w jakiś sposób smutno.

Konrad to niezłe ziółko, walczy ze swoimi demonami i na początku obdarzyłam go dużą sympatią, ale jego zachowanie wpłynęło na moją opinię o nim i nie wybaczam mu i już.

Autorka świetnie okazała emocje bohaterów, były autentyczne i z łatwością odczuwałam je razem z nimi.

Czy nawet największą krzywdę można wybaczyć, jeśli się kocha?

Z tą myślą zostanę po tej książce.

Fabuła dopracowana na 100%! Styl jest świetny, przez książkę się płynie. Mnie złamała serce więc myślę, że to udana książka bo wywołała we mnie ogrom emocji. Gratuluję!

Kiedy sięgałam po te książkę nie myślałam że znajde w niej tyle różnych emocji od miłości do nienawiści po przemoc i erotyzm.
Ufff.... chyba najlepsz z trzech części które przeczytałam :)