Obserwuję Cię

Być może nie jest to obowiązkowa pozycja każdej domowej biblioteczki, nie porywa i nie rzuca na kolana. Książka jest dobra, wciągająca, zagadkowa, nienudna. Ma w sobie to co mieć powinna, abym z czystym sercem powiedziała – Podobało mi się.
Elle Longfield – kwiaciarka jadąca pociągiem na konferencję, widzi dwie młode dziewczyny które w przedziale rozmawiają z chłopakami, którzy dopiero opuścili więzienie. Początkowo chce zgłosić to ich rodzicom, jednak odpuszcza i zmienia przedział na dalszą część podróży. Nazajutrz jedna z tych dziewczyn zostaje uznana za zaginioną. Co się wydarzyło gdy Elle zmieniła miejsce w pociągu? Zachęcam do przeczytania Obserwuję Cię.
Powieść dzieli się na dwa wątki, poszukiwanie zaginionej dziewczyny i próby znalezienia prześladowcy Elle. Historie opowiadane są przez różnych bohaterów, co podsyca zagadkowość. Każdy ma coś do ukrycia. Wszyscy zatajają coś przed bliskimi i policją.
Ciężko się oderwać od lektury, zachęcani co rusz nowymi wątkami i poszlakami nie odkładamy książki zbyt szybko. Sięgając po książkę zarezerwujcie sobie czas, na pewno go nie zmarnujecie.
Egzemplarz trafił do mnie z portalu www.czytampierwszy.pl .

Teresa Driscoll – wieloletnia prezenterka programu Spotlight w BBC. Autorka thrillerów i książek dla kobiet, które ukazały się już w 6 językach, a prawa do przekładu sprzedano do 18 krajów. „Obserwuję Cię” to książka numer 1 na Kindle w USA, Wielkiej Brytanii i Australii. Otrzymała dwie nominacje do prestiżowych „Dead Good Reader Awards”. Już nabyto prawa do jej filmowej adaptacji [opis pochodzi z okładki].

Chociaż autorka od lat znana jest w krajach angielskojęzycznych, to dopiero teraz jedna z jej powieści została przetłumaczona na język polski.
Musiałam się przekonać, czy jej kolejne dzieło było warte aż tak głośnego medialnego szumu.

O książce:
Zaczyna się całkiem niewinnie. Lipiec 2015 roku. Podczas podróży pociągiem Ella Longfield przysłuchuje się rozmowie dwóch nastolatek - Sarah i Annie, które po raz pierwszy same jadą na wycieczkę do Londynu. Jej niepokój wzrasta, gdy do dziewczyn dosiadają się dwaj mężczyźni - Karl i Antony, którzy właśnie opuścili więzienie, a w czarnych foliowych workach mają cały swój dobytek.
Ella sama jest matką nastolatka i jak każda matka reaguje na tę sytuację wewnętrznym sprzeciwem. Zdaje sobie sprawę, że znajomość byłych więźniów z młodymi dziewczynami nie może wróżyć niczego dobrego. W pierwszej chwili postanawia ostrzec Anne i Sarah, jednak ostatecznie rezygnuje, tłumacząc sobie, że to nie jest jej sprawa.
Nazajutrz okazuje się, że jedna z dziewczyn zaginęła. Ella dręczona potwornymi wyrzutami sumienia z...

"To takie dziwne, że możesz stać w jakimś miejscu - miejscu, w którym zazwyczaj czujesz się bezpieczna i szczęśliwa - a potem nagle tkwisz w tym samym punkcie i czujesz się jak zupełnie inna osoba."

Akcja powieści jest dość złożona. Po pierwsze koncentruje się właściwie na dwóch sprawach: zaginięciu Anny oraz tajemniczym prześladowcy Elli. Po drugie mamy tu dwie perspektywy czasowe - lipiec 2015 i lipiec 2016 – z czego główną jest ta druga. I po trzecie, kolejne wydarzenia poznajemy z perspektywy różnych osób: Elli, ojca i przyjaciółki Anny, prywatnego detektywa, a także tajemniczego obserwatora. Każdy z bohaterów ma nam do opowiedzenia swój fragment historii, przy czym wielu z nich skrywa własne sekrety, które woleliby zachować tylko dla siebie. Autorka doskonale odmalowała psychikę każdego z nich. Wszystko to razem sprawia, że to, co początkowo wydawało się mieć proste rozwiązanie, wraz z postępem historii staje się coraz bardziej złożone. Ta wielowątkowość i wielowymiarowość (wielu punktów widzenia, przeskakiwanie między relacjami bohaterów, sekrety i problemy, z którymi każdy z nich się zmaga) to swoją drogą niezła metoda na poprowadzenie akcji tak, aby zakończenie było niespodziewane oraz poruszenie przy okazji kilku innych istotnych kwestii. Przy czym wszystkie poruszone wątki zazębiają się bardzo płynnie, choć w moim odczuciu bywają ciut przesadnie rozbudowane. Ogromnym plusem powieści jest poruszenie kwestii wpływu przestępstwa na życie, nie tylko ofiary czy ...

To miała być zwyczajna wycieczka do Londynu...jednak taka nie była.
.
Powieść rozpoczyna się wyznaniem Elli,kobiety, która jadąc pociągiem słyszy rozmowę dwóch młodych mężczyzn flirtujących z nastoletnimi dziewczynami-Anna i Sarah. Wsłuchując się w tą rozmowę Ella jest coraz bardziej zaniepokojona a jej instynkt macierzyński zostaje postawiony w stan najwyższej gotowość. Okazuje się bowiem,że ci mężczyźni opuścili właśnie mury więzienne. Kobieta pragnie jakoś zainterweniować,ostrzec dziewczyny przed grążącym im niebezpieczeństwie.Jednak postanawia,wbrew swojej woli nie mówić nic,w końcu to nie jej sprawa. Następnego dnia ukazuje się informacja,że jedna z tych dziewcząt-Anna,zostaje uznana za zaginioną. Kobieta jest przerażona oraz obarcza siebie winną za to,co powinna była zrobić a nie zrobiła.
Rok po zaginięciu dziewczyny rodzinna i przyjaciele nadal nie tracą nadziei,że Anna się odnajdzie,a Ella otrzymuje niepokazujące anonimy.Co stało się z Anną?Gdzie ona się podziała?Czy jej bliscy mogą mieć coś do ukrycia?
.
”Ja obserwuję.Widzę rożne rzeczy.Mam na oku i zapamiętuję...”
.
”Obserwuje Cię”autorki Teresy Driscoll to intrygujący thriller psychologiczny.Akcja tej powieści z każdym,kolejnym rozdziałem nabiera tempa.Fabuła książki stopniowo dawkuje napięcie,z początku powoli i leniwie a pod sam koniec nabiera rozpędu.Czyta się szybko i przyjemnie. Bohaterowie są różnorodni i bardzo realistyczni.Ta historia mogła wydarzyć się naprawdę 😉Podobała mi się ...

Dwie nastoletnie dziewczyny – Anna i Sarah jadą na pierwszą, samodzielną wycieczkę do Londynu. W pociągu przysiada się do nich dwóch mężczyzn z workami do śmieci w rękach. Okazuje się, że właśnie wyszli z więzienia. Wszystkiemu przygląda się Ella, która mimo swojego zaniepokojenia nie reaguje, czego skutki będzie odczuwała przez kolejny rok – wyrzuty sumienia, anonimowe listy, oskarżenia bowiem nazajutrz okazuje się, że jedna z nastolatek – Anna, zaginęła. Gdzie jest Anna? Czy odnajdzie się żywa? Kto wysyła anonimy do Elli? „Inni ludzie zrobią dokładnie to, co i ty powinnaś od samego początku. Będą pilnować własnego nosa”. Akcja książki opisana jest z dwóch perspektyw czasowych – lipiec 2015 i lipiec 2016. Perspektywą przewodnią jest lipiec 2016 (po zaginięciu dziewczyny). Co więcej, na rozgrywający się dramat, czytelnik może spojrzeć z perspektywy różnych osób, głównie Elli, Sarah, ojca Anny oraz prywatnego detektywa. Sama fabuła jest strasznie wciągająca, praktycznie od pierwszych stron. Prawie każdy rozdział potrafił czymś zaskoczyć, ponieważ na światło dzienne wciąż wychodziły nowe ślady i wątki. Teresa Driscoll także ciekawie wykreowała bohaterów książki bowiem każdy z nich, skrywa jakieś tajemnice i ma swoje za uszami, co dodatkowo potęguje napięcie. Wszystko to sprawiało, że natychmiast chciałam wiedzieć co będzie dalej i tym sposobem pochłonęłam książkę w kilka godzin. Ogromny plus za poruszenie kwestii wpływu przestępstwa na życie nie tylko ofiary czy jej rodziny, al...

Niesamowitym zabiegiem w książce jest pokazanie jak bardzo nadopiekuńczość może przerodzić się w obsesję. I do czego takie zachowanie doprowadza w ostateczności. Autorka świetnie pokazuje również, konsekwencje kłamstw i braku porozumienia a najbardziej braku komunikacji. Rozmowa to podstawa a gdy jej zabraknie, wszystko może się wykoleić. To zdecydowane walory snutej opowieści.
Przez część książki się nudziłam, przez część miałam wypieki na twarzy. Chwilami była ona poprawna, chwilami całkiem dobra, w ostatecznym rachunku jednak okazała się interesującą rozrywką, a na plus działa również coś tak prozaicznego jak oprawa graficzna. Uwagę przykuwa okładka zaś delikatne szare akcenty w książce bardzo dobrze oddają zawartość. Bardzo dobrze się czyta ze względu na spory rozmiar czcionki i krótkie rozdziały.
Ja z tą książką spędziłam miły wieczór i mimo irytacji na niektóre aspekty i tak ją polecam. Myślę, że nie pożałujecie a rozwiązanie tej misternie uknutej zagadki Was usatysfakcjonuje.

Książkę „Obserwuję Cię” czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Autorka zastosowała cliffhangery niemal na końcu każdego rozdziału przez co, nawet gdybyśmy chcieli odłożyć książkę na chwilkę na bok, ciekawość co będzie dalej - zwycięży ❤️
Jednak coś tu do końca mi nie zagrało. Jak dla mnie zdecydowanie zbyt duża ilość osób występowała w tej historii przez co fabuła się rozmazywała. Irytowała mnie niedojrzałość bohaterki. Mimo wszystko końcówka mnie zaskoczyła a przecież między innymi dlatego czytamy kryminały ❤️
Książka do „pochłonięcia” w sam raz na długi, jesienno-zimowy wieczór.
Za możliwość przeczytania dziękuję portalowi czytampierwszy.pl

Jak na debiut to dobry kryminał z mocno rozwiniętą analizą psychologiczną bohaterów. Zaginęła młoda dziewczyna. Co mogło się z nią stać? Autorka pokazuje nam to z perspektywy czterech osób i to jest fajny zabieg. Plusem jest także fakt, że zmusza do myślenia. Co ja zrobiłabym gdybym była na miejscu Elli? Jak zaistniała sytuacja wpłynęłaby na moje życie? Czy wszyscy mamy swoje tajemnice, których strzeżemy bez względu na koszty?

To bardzo moja literatura. Napisana dobrze, ciekawa, ale bez robienia szaleństwa w głowach czytelników, z dbałością o fabułę. Historia, w której autorka lubi swoich bohaterów, ma do nich szacunek, potrafi ich indywidualizować. Radzi sobie z młodą niepokorną dziewczyną, jak i przytłoczonym rzeczywistością zdradzającym ojcem, jak i z topiąca się w żalu po wydarzeniach na które tak naprawdę nie miała wpływu kobietą i jej mężem, takim jak mąż powinien być.
Świetnie rozpisanie na rozdziały, przeskoki w czasie. Niby ze wszystkim mieliśmy do czynienia, ale tutaj ten pomysł, opakowany w ciekawą fabułę, bohaterów o których chce się czytać, sprawdza się znakomicie.
Sama historia trochę przerażająca. Przerażające, co może gnieździć się w głowie młodego człowieka i do czego może go zaprowadzić, do czego zdolni są ludzie w myśl swoich pragnień i przekonań, i jak mało ważny jest w tym drugi człowiek.
I jakby na drugim biegunie piękna postać kobiety, która żyje z przekonaniem, że swoją biernością doprowadziła do nieszczęścia. Z wyrzutami sumienia, żyjąca w nieszczęściu pamięci z obrazem zaginionej pięknej młodej dziewczyny przed oczami, matka, kobieta, żona.
Fabuła wciągająca. Oparcie jej na emocjach, na ukrytych wspomnieniach wyciąganych na światło dzienne działa intrygująco. Ciężko odłożyć książkę na półkę i zająć się czymś innym. Trzeba czytać.
Dla mnie lektura była duża przyjemnością, o ile oczywiście taką tematykę można opisać w takich kategoriach. Zdecydowanie do ...

Książka trzymająca w napięciu do samiuteńkiego końca. Nie podejrzewałam, że akurat to ta osoba dokonała czynu zabójstwa i że to ona była obserwatorem.

Podczas podróży pociągiem do Londynu, Ella przysłuchuje się rozmowie dwóch nastolatek z dwoma mężczyznami co się okazuje, że dopiero co wyszli z więzienia. Ella odczuwa wielki niepokój, bo sama jest matką. Ale nic z tym nie robi chociaż intuicja nakazuje jej co innego. Następnego dnia okazuje się, że jedna z dziewczyn znajdujących się pociągu, Anna zaginęła. Mija rok a Ella nadal nie może pogodzić się ze zniknięciem dziewczyny, sama siebie za to obwinia, że nie zareagowała wtedy kiedy trzeba było. Na domiar złego Ella zaczyna dostawać anonimowe listy, z pogróżkami. Podejrzewa matkę Anny, lecz jednak nie jest to ona...

Książka przedstawia historię z różnych punktów widzenia: świadka, detektywa, ojca Anny jak i jej przyjaciółki. Bardzo mi się to podoba bo wiemy co dokładnie myśli ta osoba. "Obserwuję Cię" wciągnęło mnie od początku aż do końca. Cała fabuła jest dokładnie przemyślana, pokazuje jak zaginięcie Anny wpłynęło na życie otoczenia.

Dobry kryminał, który szybko się czyta, ale rozwiązanie zagadki wyskoczyło trochę jak Filip z konopi. Być może umknęły mi jakieś szczegóły, a być może tak miało być.
Zastanawiam się czy mogę o tej książce powiedzieć coś, czego nie powiedziałam o żadnym innym kryminale i chyba nic takiego nie przyjdzie mi do głowy. Swoją konstrukcją i wmieszaniem rodzin w zaginięcie nastolatki przypomina trochę ‘Żmijowisko’ (chociaż ‘Żmijowisko’ jest dla mnie dużo lepsze), jest też wiele elementów, które już gdzieś widziałam. Mimo to, książkę czyta się przyjemnie od samego początku, akcja jest dynamiczna i nie pozwala na nudę, bohaterowie jak najbardziej realni, dają się lubić – to chyba wystarczy, żeby umilić sobie czas. Elementem dla mnie nowym było opowiedzenie historii głównie z perspektywy świadka, zazwyczaj spotykałam się z narracją ofiary albo sprawcy.
Polecam wszystkim, którzy lubią ten gatunek i nie oczekują czegoś niesamowicie oryginalnego.