Poganka

Narcyza "Gabryella" Żmichowska
7.7 /10
Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 9 ocen kanapowiczów
Poganka
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.7 /10
Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 9 ocen kanapowiczów

Opis

Opowieść o losach Beniamina, który wpada w sidła miłości i zostaje w zamku pogańskiej Aspazji, zapominając o rodzinie, ojczyźnie i całym świecie. Powieść jest jednak czymś więcej niż tylko kolejną wersją moralitetu z elementami fantastyki, gdyż mówi także o problemach nieostrego podziału między dobrem i złem, o możliwościach ludzkiego poznania i o złożoności świata i człowieka.
Data wydania: 2003
ISBN: 978-83-7389-352-8, 9788373893528
Wydawnictwo: Zielona Sowa
Serie: Biblioteka Narodowa: Seria I, Najsłynniejsze powieści dla kobiet, Arcydzieła literatury polskiej [Zielona Sowa], Biblioteka Klasyki Polskiej i Obcej [Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza], Biblioteka Pisarzy Polskich i Obcych, Klasyka Mniej Znana
Kategoria: Powieść klasyczna
Stron: 144
Mamy 6 innych wydań tej książki

Autor

Narcyza "Gabryella" Żmichowska Narcyza "Gabryella" Żmichowska
Urodzona 4 marca 1819 roku w Polsce (Warszawa)
Narcyza Żmichowska, ps. Gabryella – powieściopisarka, poetka, dydaktyk i pedagog, uważana za jedną z prekursorek feminizmu w Polsce. Córka ziemianina Jana Żmichowskiego, pisarza składu soli w Nowym Mieście nad Pilicą. Rodzina straciła majątek na sk...

Pozostałe książki:

Poganka Godziny dzieciństwa Woda Żywa. Baśnie pisarzy polskich Biała Róża Dańko z Jawuru Książka pamiątek Listy. Narcyssa i Wanda. Tom V Narcyssa i Wanda
Wszystkie książki Narcyza "Gabryella" Żmichowska

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Książka Poganka nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?
️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@unaffected
2009-03-29
8 /10
Przeczytane

Dla mnie książka trochę dziwna... Nie wiem dlaczego, ale nie mogłam się skupić czytając ją, przez co zapominałam, co działo się parę stron wcześniej i musiałam do nich wracać... Czy jeszcze kiedyś po nią sięgnę? Być może...

| link |
@enlili
2022-12-12
7 /10
Przeczytane
@Klementynka
2021-05-13
7 /10
Przeczytane literatura polska XIX wiek klasyka
@Antoniowka
2021-01-28
5 /10
Przeczytane
@gosia.swiderska97
@gosia.swiderska97
2020-07-06
8 /10
Przeczytane
@karolcia.p
@karolcia.p
2009-09-06
10 /10
Przeczytane
@sqrzak
@sqrzak
2009-02-18
8 /10
Przeczytane sqrzakowe zaczytanie
@Kasia1382
@Kasia1382
2008-04-16
8 /10
Przeczytane

Cytaty z książki

Mnie rozpacz brała nie za kobietą, lecz za miłością moją.
Ludzie mówią teraz, że ja żyję - prawda, organizm zachował się w zadziwiająco pożądanym stanie.
Szczęście i nieszczęście od żadnych zewnętrznych nie zależy okoliczności. Szczęściem nawet nie jest ukochanie nas przez najukochańszą istotę, nieszczęściem nie jest nawet śmierć najdroższych naszych - po prostu ja przez szczęście rozumiem to, co zbawiennym wpływem wznosi, kształci i uszlachetnia ducha naszego, a nieszczęściem to, co go poniża, nikczemni i gnębi.
Tobie się zdaje, że nieszczęście wygląda jak biały anioł w czarne krepy uwinięty, z gorejącym mieczem w dłoni i dlatego chciałbyś z nim pójść już w zapasy — och! wierzę bardzo, że nie zbrzydłbyś wtedy — lecz ja ci powiadam, że nieszczęście wcale nie anioł żaden — nieszczęście wygląda jak pies, co milczkiem kąsa, jak stara dewotka, co pobożnie obgaduje, jak Żyd lichwiarz obszarpany, co dukaty obrzyna, i co ci wszystką złotą monetę życia twojego fałszuje — nieszczęście wygląda jak pijanica nad rankiem — jak nietoperz — jak błoto — jak palce z zanokcicą — jak brudna chustka od nosa (...).
Być artystą znaczy tylko: być obdarzonym pewną ilością mózgu, który w pewnym miejscu czaszki tworzy pewną wypukłość – nic więcej, wierzcie mi.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl