Przyrodnia siostra

Jak to sytuacje, które wydarzyły się w naszym dzieciństwie potrafią zmienić ścieżki naszej przyszłości.

Wszystkie bajki naszego dzieciństwa skupiają się na tych pozytywnych ładnych postaciach.
A co takiego dzieje się z tymi złymi, gorszymi i często brzydszymi postaciami? Jako dziecko zastanawiałam się co się działo z innymi bohaterami, w tym przypadku autorka Jennifer Donnelly przedstawiła nam własną wizję na baśń ''Kopciuszka'', w której to pierwsze skrzypce, gra młodsza przyrodnia siostra Isabelle.

Całkiem nowe spojrzenie, inne wydarzenia nadały nowej barwy na standardowego Kopciuszka, w którym to nienawiść sióstr i macochy miały zupełnie inne źródło, stąd niepowtarzalność i kolejna niesamowicie stworzona fantastyka.

Isabelle, najmłodsza z przybranych sióstr nie zawsze była zgorzkniałą, zawistną dziewczyną. Lubiła zupełne inne zajęcia, skakała po drzewach, walczyła z chłopcem Felixem na drewniane miecze i uwielbiała jazdę konną. Przypadkowe spotkanie w dzieciństwie zburzyło siostrzaną miłość i narodziło negatywne emocje.

Tak też rozpoczyna się historia Isabelle i jej dążenie do marzenia, a przede wszystkim w głąb siebie.

Życie to mapa, którą zapełniasz swoim Przeznaczeniem, bądź Szansą.
''Przyrodnia siostra'' to niesamowicie wyimaginowany świat, warty poznania jeśli lubicie inne wersje klasyków. Koniec, skrócony niestety mógłby być troszkę rozwinięty. 😊

...

Któż z nas nie zna bajki o Kopciuszku? Przepięknej dziewczynie, która po latach gnębienia przez przyrodnie siostry, za sprawą szklanego pantofelka zagubionego podczas balu, zostaje królewską wybranką. A kto z nas wie co dalej dzieje się z siostrami?

Otóż to. W tej książce to właśnie młodsza z przyrodnich sióstr Kopciuszka - Isabelle - jest główną bohaterką. Najmniej urodziwa z trzech dziewcząt, gnębiona przez apodyktyczną matkę i pragnąca wolności dziewczyna dostaje drugą szansę. Królowa Tanaquill (ta sama, która pomogła Kopciuszkowi dostać się na bal) zgadza się odmienić los Isabelli, jeśli ta odnajdzie zagubione trzy fragmenty swojego serca.
👠
O los dziewczyny walczą też dwie inne postacie Przeznaczenie i Szansa. Siostry Przeznaczenia bowiem od wieków rysują mapy ludzkiego losu, zapisując w nich dzieje każdego człowieka od narodzin do śmierci. Szansa natomiast wykrada jedną z nich (właśnie mapę Isabelle) chcąc zmienić los dziewczyny.
👠
Ta mroczna, ale niezwykle charakterna wersja znanej baśni bardzo przypadła mi do gustu. Opowiedziana na nowo historia trzech sióstr, bardzo związanych ze sobą w dzieciństwie, z których jedna próbuje zmienić swój los jest niezwykle wciągająca. Z przyjemnością oddałam się magii tej opowieści i choć jest kilka wątków, które są moim zdaniem niewykorzystane do końca, to i tak uważam, że całość zasługuje na Waszą uwagę.

"Przyrodnia siostra"

Tytuł i okładka zawierająca szukamy pantofelek może już nasuwać na myśl, że będzie to historia znana jest już chyba każdemu. Bajka o Kopciuszku, balu, pantofelku i szczęśliwym zakończeniu obiegła już były świat i choć mogłoby się wydawać, że nic już masz w tej historii nie zaskoczy to autorka zrobiła kazał dobrej roboty i przedstawiała nam to zupełnie innej perspektywy.
Nielubiane, krzekreślone przez wszystkich, złe i brzydkie siostry w tej historii wychodzą na pierwszy plan a czytelnik może poznać wydarzenia ich oczami. Dlaczego ich zachowanie było takie a nie inne i czy to napewno do nich należały decyzję jakie zaważyły na ich życiu czy były wyłącznie dziećmi złe kierowanymi przez matkę? Podobno każdemu człowiekowi jest góry wszystko przeznaczone jednak my sami mamy SZANSĘ i wpływ na to jak będzie wszystko wyglądało a PRZEZNACZENIE może jeszcze zmienić swój bieg.

Pierwsze strony książki mnie zszokowały, później lekko wytrąciłam się z rytmu i straciłam wątek jednak kiedy znowu się wczułam to nie mogłam się oderwać i reszta przyszła mi już zadziwiająco szybko. Książka choć nie przez cały czas to podobała mi się i jestem pewna, że nie przypadnie ona do gustu każdemu bo jest specyficzna to ja jestem na TAK 😉

Piękny książę odjeżdża ze swoją ukochaną do wspaniałego zamku, a dwie brzydkie siostry zostają z okrutną matką i świadomością swoich złych uczynków i tu się zaczyna owa baśniowa opowieść.

„Isabelle odcięła sobie palce u stopy, a mimo to niekiedy nadal je czuła.

Maman wycięła jej serce.

Je także czasem czuła.”

Co z brzydkimi siostrami o zatrutych przez matkę sercami? „Zawiść, uraza, wstyd – Maman szpikowała tymi uczuciami serca córek, aż stały się poranione i bolesne. Robiła to misternie i sprytnie. Zaczęła wcześnie. Od małych rzeczy. Wiedziała, że nawet maleńka ranka w sercu, jeśli się ją zaniedba, może zaropieć, napęcznieć i serce stanie się czarne.”

Baśń w świetnym wydaniu – mroczny klimat, magiczne eliksiry, przejrzysty podział na zło i dobro, złych i dobrych bohaterów, choć tu też pojawią się pewne zawirowania. „Przyrodnia siostra” to książka pisana z wielką wnikliwością, zadająca pytania i szukająca odpowiedzi: Bo jak można się okaleczyć, by za namową matki próbować zmieścić za dużą stopę w piękny pantofelek? Jak można bez buntu akceptować fakt, że nauka jest dla mężczyzn, a dziewczynka nie powinna zaprzątać tym sobie „swojej ślicznej główki”? Czy brzydka, zawistna i pusta z pozoru siostra może mieścić w sobie determinację, odwagę i wielką siłę?

Pogoń za powierzchownym pięknem, które w oczach młodych dziewczyn otwiera każde drzwi, ustępuje tu miejs...

"Przyrodnia siostra" to opowieść, która zaczyna się w momencie, w którym "Kopciuszek" się kończy. I w zasadzie tylko tyle mają wspólnego te dwie historie. Później fabuła skupiona jest już tylko na życiu Isabelle.
Powieść można by określić mianem obyczajówki z elementami fantastyki. Postacie wiedźmy Przeznaczenie i markiza Szansy wprowadzają do tej historii motyw odwiecznego dylematu: czy naszym życiem rządzi z góry ustalone przeznaczenie czy nasze własne wybory? Postawa dziewczyny wskazuje zaś kierunek dla wszystkich zagubionych, niepewnych siebie, zgorzkniałych nastolatek, które dały się ponieść fali piękna i wierzą, że tylko dzięki urodzie są coś warte.
Na plus zaliczam urealnienie postaci Ellie w końcowym fragmencie książki - okazuje się bowiem, że nie jest ona taka nieskazitelnie dobra, ma wady i odczuwa zazdrość, co ujawniło się w historii z liścikiem Felixa do Isabelli.
"Przyrodnią siostrę" czyta się w miarę płynnie, akcja toczy się bez przestojów, a bohaterka ma charakter (choć miałam początkowo wątpliwości, kiedy sobie obcięła palce na polecenie matki). Opis jednakowoż jest mylący i przez niego spodziewałam się czegoś innego po tej powieści.

Od dawna nie zaznaczyłam w książce tyłu ciekawych i mądrych cytatów!

A przecież to tylko przeróbka bajki....

Właśnie, czy to tylko bajka, na którą spojrzano z innej strony? Dla mnie to po prostu powieść w baśniowym klimacie, która ma w sobie bardzo mądry i ważny przekaz. Zaryzykuję, że ostatnio modny w lietarturze, a mianowicie, że dziewczynki mogą być kim chcą i nie powinny być niewolnicami ogólnoprzyjętych konwenansów. I ja się pod tym podpisuję. Rękoma i nogami 😉

Pewnie znacie bajkę o Kopciuszku? Dziewczyna pogardzana przez macochę i przyrodnie siostry ostatecznie za pomocą czarów i dobrego serca staje się żona księcia. I koniec bajki, bo już żyją długo i szczęśliwie. Ale czy ktoś kiedykolwiek zastanawiał się co się dzieje z "złymi" siostrami, które ucinały sobie części stopy, byle zmieścić ją w pantofelek? Pewnie nie, bo przecież bajki są o "tych dobrych". Więc posłuchajcie....

Dawno, dawno temu... Kopciuszek poślubiła swojego księcia i stała się królową Francji. Isabelle oraz Octavia, jej dwie siostry, zostały w domu. Odrzucone nie tylko przez społeczność ich małej wsi, ale również przez własną matkę, na życzenie której były w stanie się okaleczyć, byle spełnić jej marzenia o mieszkaniu w pałacu. Matkę, która nie akceptowała swoich córek takimi, jakimi są - Tavi kochającej liczby i naukę oraz Isabelle miłującej się w jeździe konnej i czytającej o wielkich wojownik...

Każdy z nas chce być piękny. Chcemy się komuś podobać i chwytać krótkie spojrzenia płci przeciwnej. Wierzymy, że nasi rodzice będą nas wspierać we wszystkich naszych poczynaniach. Historia Kopciuszka jest znana na świcie chyba każdej dziewczynce, która to marzy o księciu z bajki. W dzieciństwie bardzo lubiłam tą książkę, dlatego teraz tym bardziej nie mogłam odmówić sobie wersji dla dorosłych:-) Uwierzcie mi, że było warto. Ogólnie powieść określiłabym jako obyczajowy thriller, gdyż same opisy amputacji palców dziewczyn były makabryczne. Krwi nikt nie szczędził, tak jak i mądrości w tej scenie. Oktavia i Isabella zostały srogo ukarane nie tylko za swój intelekt, ale i w późniejszym czasie, kiedy to ludzie z wioski traktowali ich jako najgorsze śmieci. Obelgom nie było końca, aż w końcu ich matka postradała rozum. Jak na ironię autora bardzo fajnie opisała jej zdrowie psychiczne, a raczej jego brak. Zupełnie jak w książce Virginii C Andrews, kiedy to każdego dnia jedna z kobiet szykowała się na bal w makijażu przypominającym klauna, a nie damę.
Podobno każdy z nas ma swoje przeznaczenie, jednak istnieją ci, którzy radykalnie mogą je zmienić. Tak też jest w tej książce. Isabella będzie musiała odnaleźć w sobie pewną zapomnianą nutkę, którą wyparła dawno temu. Nie będzie to łatwe, tym bardziej, że otrzymując trzy prezenty, zupełnie nie potrafi z nich skorzystać. Na domiar złego spotyka złodzieja, który nie tak łatwo odpuszcza. Przygodom sióstr nie będzie końca. Nawet ni...