Sztorm

Rzadko sie zdarza, bym trafiła na powieść tak niesamowitą. Autorka przenosi czytelnika do czasów rozpoczynajacej się I wojny światowej na Kaszuby. Tam mieszka rodzina Stoltmanów. Działania wojenne sprawiają, że bracia stają do walki naprzeciw siebie w różnych obozach. Do tej pory spokojne tereny zamieniają się w pole zawieruchy wojennej dzieląc mieszakańców na zwolenników Niemców i tych, ktorzy chcą znaleźć sie po polskiej stronie.
Niezwykla opowieść o poszukiwaniu tożsamosci narodowej, a w nią wpleciona historia rodziny kaszubskiej. Przepiękne zwyczaje z tamtych stron,nietuzinkowi bohaterowie, mocni, żywi, pełni emocji, zakochani w swojej ziemi oraz bogaty, piękny język użyty w powieści, to wszystko sparwia, że każda kartka to przepiękna przygoda.
Zapowiedź autorki to jeszcze kilka tomów i juz się nie mogę doczekać na kolejny.

Co myślicie o wprowadzeniu w tekście dialogów, czy poszczególnych słów w innych językach? Po angielsku, francusku, czy … po kaszubsku, jak to miało miejsce w pierwszym tomie Sagi Kaszubskiej.

Nie potrafię jednoznacznie odpowiedzieć. Z jednej strony takie urozmaicenia językowe pozwalają na to, aby mocniej poczuć klimat miejsca, w którym jest rozgrywana akcja, czy bardziej zbliżyć się do bohaterów, z drugiej… powodują, że oddalamy się od fabuły, bo coś wytrąca nas z transu literackiego…. zwłaszcza wtedy kiedy danego języka w ogóle nie znamy.
W tym przypadku momentami czułam we włosach kaszubski wiatr i promienie słońca, innym razem miałam wrażenie jakbym wypadła z jadącego wagonika, który pędzi przez ten wyjątkowy, piękny i tajemniczy region, bo dane słowo było zwyczajnie trudne.

A nawiązując do fabuły… cóż to była za historia… miałam poczucie jakbym oglądała znakomity, stary polski serial, typu Dom, Daleko od szosy, czy film Sami swoi.

Wszystko zaczyna się w Pomieczynie, małej kaszubskiej wsi. To tu poznajemy rodzinę Stoltmanów i innych mieszkańców, to tu rozpoczyna się nasza literacka przygoda, która wiedzie czytelnika, przez różne miejsca na świecie, trwa kilka lat, poczynając od roku 1914, a lata te przynoszą skrajne emocje… radość, zachwyt, ale i smutek, cierpienie….

Pierwsza wojna światowa bezwątpienia odcisnęła piętno na bohaterach tej opowieści, sprawiła, że w ich sercach pojawiła się pustka, ale też napawała ich momentami na...

„Nie ma jednej racji, bo każdy ma swoją rację (…)”
Kaszuby to region kulturowy w północnej Polsce, będący częścią Pomorza Gdańskiego i to tam przeniesiemy się sięgając po pierwszy tom cyklu „Saga Kaszubska”. Daria Kaszubowska przenosi nas w czasy I Wojny Światowej, w czasy gdzie odbierano ludziom przynależność, wiarę i ojczysty język.

„Świat mi się buduje od początku (…)”
Wydawać by się mogło, że życie lokalnej społeczności jest spokojne jednak ich tożsamość jest im powoli zabierana, ich dzieci nie mogą uczyć się w szkole ani w języku polskim, ani kaszubskim.
Kaszubi, ich zwykła codzienność nie jest wystarczając, ponieważ są „za mało polscy dla Polaków, za mało niemieccy dla Niemców”. Losy rodziny Stoltmanów i innych mieszkańców Pomiechowa, w czasie wojennej zawieruchy, czy wszyscy przeżyją? Wybuch wojny zmienia wiele, zabiera rodzinom synów, żonom mężów, dzieciom ojców, a ich bliskich uczy życia na nowo. Dezercja jest traktowana jako zdrada, jednak strach czy po drugiej stronie nie ma brata jest równie silny co gniew. Czas wojny jednak w końcu dobiega końca ale walka o zbudowanie kraju od nowa dopiero się zaczyna.

„Polska to dobry wybór dla Kaszubów i dla Niemców!”
Daria Kaszubowska stworzyła opowieść o sile miłości, waleczności, złości, nienawiści, opowieść o ludziach, którym przyszło żyć w czasach wojny, w czasach gdy ich przynależność jest umniejszana, gdy muszą często zapomnieć o swoich korzeniach. Bohaterowie wykreowani przez autor...