Wszystko, czego wam nie powiedziałam

"Każdej akcji towarzyszy reakcja równa co do wartości i kierunku, lecz przeciwnie zwrócona. Kiedy jedno idzie w górę, drugie idzie w dół. Kiedy jedno zyskuje, drugie traci. Kiedy jedno ucieka, drugie zostaje uwięzione na zawsze"

Bardzo smutna to historia i jednocześnie bardzo udany debiut amerykańskiej autorki, azjatyckiego pochodzenia. Pozycja po przeczytaniu której, zacznę się rozglądać za kolejnymi dokonaniami literackimi Pani Ng. Moim zdaniem, ta książka nie ma jakiegoś określonego targetu, ponieważ traktuje o rodzinie, a każdy przecież w jakiejś rodzinie wiedzie swoje życie. A najczęściej jest to druga rodzina, a może i trzecia, po tej, w której się urodził. Każdy też ze swojego rodzinnego domu, wnosi w nową rodzinę swoje zwyczaje, narowy, oczekiwania i marzenia. Często zderzenie naszego "ja" z tym całym bagażem, jaki wnosimy do związku, małżeństwa, z tym, jakie wnosi nasz partner, wywołuje głośny huk...i określone akcje, a te, jak wiadomo, tworzą reakcje.... Czasem w tym wszystkim można się nieźle zapętlić.

Pewnego dnia Lydia znika i jak się wkrótce okazuje, nie żyje. Czy ktoś jej pomógł rozstać się z życiem, jak sugeruje jej matka Marilyn, czy było to samobójstwo, jak twierdzi policja, nie znalazłszy żadnych przesłanek sugerujących udział w tym zgonie, osób trzecich? Akcja się zadziała, nastolatka nie żyje, jaka będzie reakcja jej bliskich? Na pewno każda inna, ale każda bardzo złożona. Dokładnie to jest główną treścią książki, relacje i reakcje ...

„Ludzie wyrabiają sobie zdanie na twój temat, jeszcze zanim cię poznają.(...)Myślą, że wszystko o tobie wiedzą. Tylko że nigdy nie jesteś tym, za kogo cię mają.”

Pewnego dnia nastoletnia Lydia nie zjawia się na śniadaniu. Okazuje się, iż nie ma jej też w pokoju i nie pojawiła się w szkole. Zaniepokojeni zniknięciem córki rodzice zawiadamiają policję. Nie wiedzą iż ich córka nie żyje, a odnalezienie jej ciała jest tylko kwestią czasu..

„Wszystko czego wam nie powiedziałam” to wyjątkowo poruszającą historię, która pozwala nam spojrzeć głębiej na relacje w rodzinie. Poprzez swoje wyraziste i złożone postacie, autorka oddaje piękno ale i bolesność wspólnego życia pod jednym dachem. Stajemy się naocznymi świadkami prawdziwego dramatu, który sięga wyjątkowo głęboko. Żeby ją zrozumieć trzeba dostrzec co próbuje nam przekazać Ng. Pomimo iż fabuła jest wyjątkowo nieśpieszna to warto dać się ponieś tej historii. Narracja jest płynna i wyjątkowo angażująca, a historia rozbudowana i pełna napięcia oraz emocji, co sprawia, że trudno oderwać się od lektury. Kolejne strony i poznawanie historii pokazują niespełnione marzenia rodziców, którzy chcieliby dla swoich dzieci tego, czego im samym nie udało się osiągnąć. Widzimy również jak ciężko dzieciom pogodzić realizację tych planów przy jednoczesnym zachowaniu siebie. Obserwujemy jak są nieszczęśliwe, jak próbują zasłużyć sobie na ich miłość i uznanie poprzez realizacje nie swoich marzeń.

Jednym z najmocniejszy...

"Delektując się słowami jak wiśniowym cukierkiem trzymanym w policzku" kawałek po kawałku czytałem tę powieść czule i bezlitośnie wkradając się do codzienności amerykańskiej rodziny chińskiego pochodzenia.

Na początek poznałem Lydie, oczko w głowie rodziców, nadzieja na spełnienie ich marzeń z młodości. Tragiczne zdarzenie, do jakiego dochodzi w pobliskim jeziorze, zachwieje równowagą rodziny, a długo ukrywane tajemnice doprowadzą do oddalenia się członków rodziny od siebie.

Autorka utkała trzymającą w napięciu i zaciekawieniu opowieść o rodzinie. Zaplątany w swoich myślach przyglądałem się jej stojąc lekko z boku. Patrzyłem i słuchałem, a usłyszane zdania wwiercały się w moje uszy oplatając mój umysł i wirując przed oczyma. Osunąłem się na kanapę i... rozsypałem się.

"Wszystko czego wam nie powiedziałam" to realistycznie napisany debiut autorki, który wprowadził mnie w melancholijny nastrój osłupienia i zawieszenia "w coś, co majaczyło na odległym horyzoncie albo w dalekiej, bardzo dalekiej przeszłości". Zagłębiając się w meandry rodzinnych niedomówień, udawań i tajemnic czułem jakbym balansował na skraju urwiska – kruchy i pełen lęku. I ta cicha, gęsta ciemność – mrok okrywający presję i napięcie.

Cała ta opowieść napisana została pięknym, wyważonym i przemyślanym językiem. I choć porusza trudny temat żałoby oraz mówi o konsekwencjach błędnie podejmowanych decyzji to jest to lektura, po którą każda i każdy powinien sięgnąć. Polecam! ...