Zanim zamkniemy drzwi

Do przeczytania tej pozycji skłoniły mnie dwie rzeczy: autorka, która jest pedagogiem z wieloletnim stażem i opis okładkowy książki. Spodziewałam się super historii psychologiczno-obyczajowej ale trochę się zawiodłam. Od pierwszych stron jest nerwowo i właściwie taki klimat dominuje przez resztę stron. W pewnym momencie zaczęłam się obawiać czy przypadkiem nie dostanę nerwicy tak bardzo zachowania bohaterów mi się udzielały. Zdaję sobie sprawę, że takich związków, małżeństw jest wiele. Zapewne za zamkniętymi drzwiami wielu polskich mieszkań panuje taka rodzinna atmosfera ale ja w sumie nie wiem czy chcę o tym czytać w literaturze. Za dużo tej niewyrażonej przez całą książkę złości, niechęci i wzajemnych oskarżeń. I poczucia, że w gruncie rzeczy nikomu nie zależy by coś z tym zrobić. Każdy z bohaterów na swój sposób kreuje się na pokrzywdzonego i męczennika. A najgorsza z bohaterów jest Olga. Odnosiłam wrażenie, że każde jej działanie było jakby specjalnie, na złość, żeby dopiec... Słyszy się teraz, że współczesne książki są o niczym. No chyba, że są o mafii, a najlepiej tzw. romanse mafijne :), niestety mam wrażenie, że ta pozycja dorównuje temu "o niczym". No chyba, że zakwalifikujemy ją jako książka "o złości". Na plus to, że czyta się szybko mimo objętości ale może dlatego, że ja chciałam jak najszybciej zakończyć spotkanie z bohaterami. Nic mi ta książka nie dała. Nic nie wniosła. Autorka nie sprawiła, że chciałam o tej książce pomyśleć chwilę dłużej...
To przykł...

Książka zaliczana do literatury obyczajowej ale są w niej też elementy psychologiczne. To opowieść o codziennych troskach dwóch kobiet, które nie potrafią ze sobą rozmawiać. Potrafią wszczynać kłótnie o najdrobniejszą rzecz.

Zazdrość, rywalizacja o swój status w relacjach rodzinnych, brak chęci nawiązania nici porozumienia i niezrozumienie drugiego człowieka i nieumiejętność wybaczania to dylematy wysuwające się na plan pierwszy. Autorka pokazuje, że wracanie wciąż pamięcią fo tego cobyło, trzymanie w sobie bolesnej zadry, nie prowadzi do niczego dobrego. Piętrzy jedynie problemy, zwiększa dystans między ludźmi i blokuje transformację życia.

To powieść dobrze oddająca psychologiczny aspekt układu matka - córka, skłaniająca do zastanowienia się nad przyczynami konfliktów, jakie z pewnością niejednokrotnie można się spotkać w wielu rodzinach. Pokazuje, że wystarczy odrobina dobrej woli, empatii i umiejęności wysłuchania drugiego człowieka, by atmosfera zmieniła się na lepsze. Takim katalizatorem okazał się Michał który pewnego dnia wprowadza się do kamienicy, w której mieszka jedna z bohaterek książki - Olga.

Polecam przeczytać finał tej historii!

https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2020/09/639-zanim-zamkniemy-drzwi.html