Tamarynd recenzja

⚜ "Tamarynd" od pierwszych stron intryguje i wabi, to historia gorzka, pokazuje codzienne trudności bohaterów z jakimi się zmagają, rzuca kawałkami mrocznej przeszłości, o której chcą zapomnieć i też daje nadzieję na lepsze jutro, którego bardzo pragną. Przypomina o tym, że istnieje depresja, głęboko ukryta, problemy z alkoholem, problemy z rodziną, które przytłaczają, a wielu ludzi na świecie sobie z nimi nie radzi i tkwi w zawieszeniu, albo ze sobą kończy..

⚜ Anka, kobieta, która dla bliskich poświęciła wszystko - została z niczym. Po ciężko przepracowanym roku zagranicą wraca do Polski, gdzie podejmuję pracę w szpitalu psychiatrycznym, jako pielęgniarka. Nowe miejsce, nowi ludzie, były narzeczony i nowy wróg w pracy - nie dają ani chwili na oddech.
Anka poznaje policjanta Franka, który być może będzie choć chwilowym słońcem w jej ponurej rzeczywistości.

⚜ Zostajemy świadkami tego, jak Anka zaczyna wszystko od nowa. Pomału buduję nowe relacje, stara się zapomnieć o tym, co spotkało ją w poprzedniej pracy w Hamburgu. ( Znam te miejsce, mieszkałam tam, nawet dzielnica pracy Anki sie zgadza...ukłon dla autorki za dobry research). Choć temat dość kontrowersyjny Anka poświęciła wszystki dla siostry...A to tak łapało za serce. Dlaczego ich matka nie potrafiła tego docenić? ;(

⚜ Nowe życie nie będzie usłane różami, ale autorka też zadbała o piękne momenty przy których można się uśmiechnąć. Poznacie wielu bohaterów, którzy ciągle zaskakują.

⚜ Jestem mile zaskoczona piórem autorki, pięknymi słowami, które znalazłam w tej historii i tym jak dosadnie, prawdziwie a jednak z nutką humoru zostali wykreowani bohaterowie. Anka, Jadwiga, Franek - oni najbardziej utkwili mi w pamięci- w pełni pozytywnie. Relacje między nimi były takie "życiowe" i te słowo też dokładnie opisuje te historię, bo wszystko co było złe i zdarzyło się w życiu bohaterów, może zdarzyć się i nam.

⚜ Znajdą się tutaj też osoby, do których czułam negatywne uczucia - mama Anki.. zgorzkniała, myśląca swoimi schematami osoba, która ciągle ją demotywowała i podcinała skrzydła..



🗒
⚜ Książka w piękny ale też smutny i dosadny sposób pokazuje, że nigdy nie powinniśmy zamykać się na innych ludzi, którzy po cicho wołają o pomoc. Pokazuje też jak wielu ludzi nosi maski pod którymi skrywają wszystkie najcięższe problemy i najmroczniejsze sekrety.
Niespodziewałam się, że to będzie ta z tych książek, które poruszą serce i dadzą nadzieję.
Polecam- ta książka czyta się sama i zostawia w głowie potrzebną refleksję.