Cicha noc

Święta się zbliżają, a mnie znowu - jak co roku- nachodzi ochota na klimatyczną, świąteczną literaturę. "Cicha noc" nie do końca spełniła moje oczekiwania mimo, że wiedziałam czego mniej więcej mogę się po niej spodziewać - nie jest to w końcu moja pierwsza książka tejże autorki. Poruszany tu klasyczny motyw drugiej szansy i spotkania po latach to temat oklepany i stary jak świat więc dla mnie ani to nic nowego, ani ciekawego. Podobały mi się natomiast opisy tradycji adwentowych i świątecznych w Niemczech, które pomimo że różnią się od naszych polskich zwyczajów to potrafią być równie bardzo ciekawe. Nie do konca wiedziałam, że tak to w Niemczech wygląda i akurat ten wątek był dla mnie istną skarbnicą wiedzy. Jedna rzecz natomiast jest u autorki niezmienna a to już podoba mi się o wiele mniej - "kopiuj - wklej" wyciętych całych fragmentów rozdziałów jakby nie można było tutaj czegoś więcej od siebie napisać. Skopiowane fragmenty pomijałam bo nie chciało mi się już naprawdę po raz kolejny czytać tego samego.

Obserwując mój blog, pewnie zauważyliście, że rozgościła się tutaj większość z powieści pani Jolanty, jej twórczość kocham miłością absolutną, a każda kolejna powieść jest brana "w ciemno"- bez zastanawiania się jak to tym razem będzie, czy będzie mi się podobać... wiem, że jak zawsze, moje serce i dusza znów zostanie oczarowana i okryta niezwykłą magią. Nie inaczej jest i tym razem. Kiedy tylko "Cicha noc" pojawiła się w zapowiedziach wydawniczych, wiedziałam, że na czytelników będzie czekała kolejna emocjonalna historia, która wryje się w serce i zostanie w nich na zawsze.
"Cicha noc" to powieść niezwykła, z jednej strony bardzo delikatna, subtelna- idealna na świąteczny czas, a z drugiej (jak zawsze) poruszająca ważne społecznie tematy. Tym razem autorka poruszyła temat starości i towarzyszącej jej samotności i niejednokrotnie choroby... W dzisiejszych zabieganych czasach młodzi ludzie nie mają czasu, a czasami nawet ochoty otaczać się starszą, spowalniającą ich pęd częścią rodziny. Dlatego też coraz częściej nasi bliscy trafiają do domów opieki, zwanych szumnie domami spokojnej starości. Nam wydaje się, że jest dobrze i nie zwracamy niestety już większej uwagi na to jak czuje się i co myśli na ten temat nasz bliski... A to, co czuje i co myśli doskonale ukazała pani Jola w swej powieści. Autorka ponownie udowodniła to, co jest naprawdę ważne i jakimi wartościami należy kierować się w życiu, pokazuje, że nic nigdy nie dzieje się bez powodu, a zwykła rozmowa, może ...

Są książki, których się nie czyta, to książki, które się pochłania (dosłownie). I chociaż chciałam się tą lekturą delektować, to skończyło się na „chciałam” 😉

Przeczytałam tę książkę dwukrotnie, pierwszy raz, kiedy wydawnictwo ZACZYTANI poprosiło mnie o rekomendację, a drugi raz teraz, w okresie adwentu, którego początek doświadczyłam właśnie w Dreźnie.

Dzięki uprzejmości kilku osób odwiedziłam prawie wszystkie miejsca opisane w książce, posmakowałam nawet eierpunschu i czułam się tak, jakbym była bohaterką tej powieści.

Fabuła książki jest niesamowita, piękna, spokojna i bardzo świąteczna. Styl jakim pisze autorka sprawia, że oczami wyobraźni przenosimy się w te wszystkie opisane miejsca. Zmysł węchu płata nam figle i czujemy zapachy typowe dla okresu przedświątecznego, a czytając o potrawach nie potrafimy zapanować nad śliną nadmiernie pojawiającą się w naszych ustach.

Dla mnie ta książka jest wyjątkowa, ponieważ ja, tak jak bohaterka tej opowieści pracowałam kiedyś ze starszymi ludźmi. Pamiętam jak kiedyś jedna z moich podopiecznych powiedziała do mnie: „ty nie jesteś człowiekiem, ty jesteś aniołem, bo takich ludzi jak ty nie ma.” To nie jest chwalenie się, bo wiem, że do ludzi starszych trzeba mieć często anielską cierpliwość, ale mam nadzieję, że każdy z nas kiedyś doczeka tej starości. Wtedy zrobiło mi się bardzo miło, ale myślę, że ta moja seniorka tak mnie odbierała, bo ja ni...

Recenzja

Premiera 08.11.2023 r.

Współpraca reklamowa z @zaczytani

„Cicha noc” – Jolanta Kosowska



Nowa książka Pani Jolanty jak zwykle czaruje swoim urokiem, zwyczajnością, magią przedświąteczną oraz szczyptą miłości. Ewa to ciepła i żywiołowa dziewczyna, która z wielką pasją i zaangażowaniem realizuje swoje marzenia o byciu architektem wnętrz. Jednak zanim jej się to udało musiała wiele przejść. Wyjechać aby zarobić pieniądze na otwarcie swojej działalności. Ewa kocha ludzi i sprawianie im radości. Swoją żywiołowością potrafi zarazić każdego. Ma milion pomysłów na minutę. Potrafi wczuć się w czyjąś sytuacje. Nie ocenia, tylko robi. Żadnej pracy się nie boi, nie zawsze ona jej wychodzi, ale zawsze się stara. W jej sercu istnieje mała zadra, która powstała lata temu. Chodzi tu o miłość….

Książka głównie opiera się na unaocznieniu życia głównej bohaterki, które pokazuje jaką jest osobą i jaką drogę musiała przejść aby być tak gdzie chce. Pojawią się starsi ludzie, którzy uwielbiają spędzać czas na opowiadaniu o swoim życiu. Są to piękne, urocze i emocjonalne historie, ale nie zabrakło smutnych i pełnych łez. W tej historii pierwsze skrzypce grają uczucia zarówno te widoczne na pierwszy rzut oka, jak i te zamknięte w sobie. Mówienie o uczuciach wymaga wiele odwagi i szczerości. Nie powinno się ich trzymać w sobie, ale czasem strach paraliżuje wszystko. Boimy się odezwać, albo staramy się zapomnieć.

Historia zawi...

"Cicha noc" Jolanty Kosowskiej przyciągnęła mnie przede wszystkim okładką. Uwielbiam czytać świąteczne historie, więc pomyślałam, że się skuszę. Dostałam ciepłą, magiczną, świąteczną opowieść, która skłania nas do refleksji.

Ewa jest architektą wnętrz. Prowadzi swoją firmę w Dreznie i ma na swoim koncie już niemałe sukcesy. A wszystko zaczęło się od pracy w domu opieki dla osób starszych. Mimo, że Ewa nie miała doświadczenia w zajęciach stricte pielęgniarskich, ale wprowadziła w to miejsce nowy powiew świeżości. Zaczęła organizować różnego rodzaju zajęcia dla mieszkańców tego ośrodka. Zmiany jakie dzięki temu nastały były tak bardzo pozytywne, że nasza bohaterka dostała budżet i zielone światło na zindywidualizowanie każdego z pokoju w którym mieszkała starsza osoba. Dzięki temu w domu opieki nastała iście domowa atmosfera. A to wszystko za sprawą niepozornej staruszki...

Książka pani Jolanty jest niezwykle ciepła i wartościowa. Czas kiedy Ewa pracowała w domu opieki napawa optymizmem. Czasami wystarczy jedna osoba, by odmienić czyjś los. Zapał naszej bohaterki był wprost imponujący. I dzięki temu została doceniona i mogła spełnić swoje marzenia. Historia z Robertem dowodzi, że każdy zasługuje na drugą szansę. Czasami szczęściu trzeba dopomóc. Warto wybaczać i wyjaśniać wszystkie nieporozumienia, bo niespodziewanie to może odmienić nasz los. Mimo, że książkę czytało mi się naprawdę dobrze, raczej nie zapamiętam jej na długo. Miałam wrażenie, że bardziej...

Są w życiu takie chwile, kiedy mamy wszystkiego dość, kiedy życie nam się wali, a my pragniemy po prostu zniknąć. Zapomnieć o tym, co się stało, co nas boli i zacząć wszystko od nowa. Tak właśnie było w przypadku Ewy, która zostawiła za sobą wszystko i Rodos zmienia na Dreźno. Chociaż nie ma doświadczenia, udaje jej się zdobyć pracę w domu seniora, wtedy jeszcze nie wiedząc, co szykuje dla niej los i jak wiele ta decyzja zmieni w jej życiu. Kobieta jest bardzo empatyczna, stara się, aby życie mieszkańców było jak najlepsze, czym sprawia, że jest bardzo lubiana. Nawet Rita, która jest dość upartą „staruszką”, przed nią się otwiera i to właśnie ona sprawia, że przed Ewą otwierają się nowe możliwości.
Dzięki rozmowie i pewnym zdarzenia Ewa decyduje się spełnić swoje marzenia i otworzyć własną firmę, która zajmuje się dekorowaniem wnętrz. Pewnego dnia otrzymuje nietypowe zlecenie, które mocno namiesza w jej życiu. Jakie? Dlaczego? Jak potoczą się losy Ewy? Co z tym będzie miała wspólnego Rita?

Historia, jaką znalazłam w książce, mnie się podobała i to bardzo. Uważam, że była ciekawa, wciągająca, pełna emocji. To historia o spełnianiu marzeń, miłości, przyjaźni, nowym początku. Czytało się ją szybko, nawet bardzo szybko, a podczas czytania mocno kibicowałam Ewie.

Bohaterowie ciekawi, dobrze wykreowani.
Główną bohaterką jest Ewa, młoda kobieta, która postanawia zacząć wszystko od nowa. Jest osobą miłą, dobrą, empatyczną. Bardzo ją polubiłam i mocno je...

„(…) najbardziej z wszystkich kolęd lubię Cichą noc. W niej jest zaklęta cała magia świąt."

Na pewno do końca stycznia będą tu się jeszcze pojawiać opinie dotyczące książek w klimacie okołoświątecznym. Tym razem kilka słów o powieści „Cicha noc” autorstwa Jolanty Kosowskiej.

„Powrót do przeszłości to powrót do korzeni, do wartości, które zagubiły się gdzieś po drodze."

Ewa Malinowska kiedy poznaje Roberta Stamlera jest studentką architektury i pracuje podczas wakacji na Rodos.
On po bolesnym rozstaniu i ciężkiej chorobie staje na nowo na nogi.
Spotkanie tych dwojga spowodowało, że coś zaiskrzyło pomiędzy nimi.
Uczucie powoli się rozwija a miłość kwitnie gdy nagle Ewa wyjeżdża i odcina się od Roberta.
Co się wydarzyło, że dziewczyna nie chce znać chłopaka.

Rita Stamler jest w domu seniora i to tam poznaje Ewę, która wprowadza zmiany do życia starszych osób.

Czy Rita pomoże na nowo połączyć Ewę i Roberta?
Czy dziewczyna zacznie spełniać swoje marzenie?

„Nigdy nie należy uciekać przed szczęściem. Odtrącone raz, może już nigdy nie wrócić. Uciekając bez sensu, można zniszczyć całe dobrze zapowiadające się życie."

„Cicha noc” przenosi nas Drezna gdzie łączą się losy Rity, Ewy i Roberta. To opowieść o miłości, rozczarowaniu, marzeniach i szukaniu swojej ścieżki w życiu. Jolanta Kosowskaw swej opowieści uczy, że zawsze w drugim człowieku powinniśmy widzieć człowieka, kt...

Spotykają się niespodziewanie po latach. Przypadkowo. W przeszłości połączyło ich ogromne uczucie, rodzące się w gorącym słońcu Rodos. Los chciał, że na ich drodze pojawiły się niedopowiedzenia, ktoś skutecznie chciał zaszkodzić tej miłości.
Teraz Ewa mieszka i pracuje w Dreźnie. Zaczynała jako opiekunka w domu seniora. Po czasie spełnia się jako architekt. Tuż przed świętami decyduje się na remont mieszkania starszej Pani, Rity.
Nie ma podejrzeń, że zdążyły się już poznać, a to co się dzieje wcale nie jest przyadkowe.
Robert po tym jak Ewa zerwała z nim kontakt także wrócił do Niemiec. Oprócz pracy, realizował z cioteczną Babcią jej plan. Kiedy przypadkowo znów zobaczył miłość swojego życia wiedział, że los po raz drugi się do niego uśmiechnął i tym razem nie może już odpuścić.
To piękna, przejmującą historia pełna emocji. Bohaterowie od początku wzbudzają sympatię na tyle, że chce się im kibicować do samego końca.
Po raz kolejny utwierdziłam się w tym, że Autorka pisze w taki sposób, że przeżywa się te historie mocniej, głębiej. Dodając do tego magiczny klimat czasu przedświątecznego można się w tej książce zatracić bez granic. Zdecydowanie polecam!