Królestwo popiołów. Część 1

Jak zwykle wspaniała i jak zwykle nie można było się od niej oderwać.
Ostatnia część historii o młodej zabójczyni w Polsce została wydana w dwóch częściach, dlatego cierpliwie poczekałam i od razu zaopatrzyłam się w obie. I była to idealna decyzja, bo jakbym teraz musiała czekać kilkanaście dni na kontynuacje, byłaby to męka. Na szczęście druga część leży właśnie obok mnie i czeka na swoją kolej.
Pani Sarah Maas stworzyła cudowny świat i niesamowitych bohaterów, z którymi można się utożsamiać i im kibicować. Każdy ma swoje wady i zalety. Każdy czasem denerwuje, innym razem rozczula. To jest właśnie powód, dla którego ta historia tak bardzo przyciąga - bo ma świetnie wykreowane postacie zarówno indywidualne, jak również całe rasy.
Mogłabym jeszcze długo zachwalać autorkę i to, co stworzyła, ale druga część "Królestwa Popiołów" leży obok i szepta "przeczytaj mnie, przeczytaj..."

To dopiero początek, więc na największe cuda liczę w drugiej części, ale i tak był to naprawdę dobry wstęp do dalszych działań wojennych. Aelin jest porządną postacią z krwi i kości, która nie jest pustą i niezniszczalną skorupą. Jej postać jest ludzka i przy tym potężna. Bardzo podobało mi się jak historia jej osoby została tu napisana. Rowan to bohater idealny, jeśli czytacie moje opinie, to z każdej wiecie, że to mój ulubieniec, jeśli on cierpi, to ja cierpię, jeśli on się boi, to i ja umieram ze strachu. Jego związek z królową jest wymarzonym wzorem do naśladowania, kłótnie i zgody, kompromisy, w swojej niezwykłości są bardzo realni. Ich wątek miłosny jest w porządku, w przeciwieństwie do Lorcana, przy którym odczuwam zakłopotanie i do Doriana, przy którym się po prostu krzywię z niechęci. Lubię Elide, jak i Manon, bardzo je polubiłam, swoją drogą Lorcana też lubię, tylko ich historia wielkiej miłości mnie niszczy trochę i tyle. Co do Doriana, z każdym tomem lubię go mniej, to jest postać, do której chyba nigdy się nie przekonam, mam takie prawo, dlatego modlę się by to on zginął na końcu, a Aelin zakończyła tę wojnę wielkim happy endem. Aedion za to jak nam się rozwinął, jego uczucia i rozterki są bardzo żywe, przy tym wartościowe. Już nie mogę się doczekać, aż spotka się znowu ze swą królową. Odbicie Aelin to była jedna z najcudowniejszych akcji, nawet nie wiecie jak się cieszyłam, a robiłam to jak walnięta. A to co zrobiła w finale, piękny pokaz. Uwielbiam ten świ...

Ostatnia część serii Szklany Tron.
Ciężko się pożegnać z bohaterami: Aelin, Rowanem, Lysandrą, Gavrielem, Lorcanem, Fenrysem, Dorianem, Chaolem, Elide i Yrene oraz innymi postaciami.
Przepiękna historia o przyjaźni, miłości, poświęceniu i odwadze.
Rozpoczyna się ostateczne starcie pomiędzy siłami Erawana i Maeve a Aelin i jej poplecznikami.
Kto wyjdzie z tego starcia cało, kogo trzeba będzie poświęcić.
Na pewno będę wracać do niej niejeden raz.
Polecam z całego serca.

Dążę całą serię ogromną miłością, dlatego z niecierpliwością czekałam na kolejna cześć. Dużo osób ma mieszane uczucia co do tej części, jednak uważam, że trzyma ona w napięciu od pierwszej strony.