Sposób na Francuza

Pani autorka jest kolejnym przykładem na to, że nowe romanse/erotyki od poslkich autorek są gniotami. Okraszone słabymi opisami, obrzydliwymi dialogami z strasznie anty sympatycznymi bohaterkami.
Kolejne spaczone spojrzenie na romans.

Pierwszy raz żałuję, że kupiłam książkę i miałam okazję ją przeczytać... Polowałam na nią długi czas..skuszona promocją i pozytywnymi opiniami kupiłam i to był błąd.. Jedynym plusem tej książki jest pomysł na fabułę.

Co wiemy o bohaterach? jaki jest zarys postaci? Aurelia piękna kobieta o bujnych kształtach , ubierająca się wyzywająco i lubiąca wyścigi motocyklowe. Dziewczyna ma swój salon tatuażu oraz pracuje w firmie swojego ojca gdzie poznaje Theo.
Co wiemy o Theo? 30 letni francuz, mający narzeczoną od 4 lat , przystojny mający zacząć współpracę z Aurelią . I to by było na tyle
Początek książki ciekawy, zachowanie głównych bohaterów było dość śmieszne. Przekomarzanki słowne, wyzywanie i chemia między bohaterami były ciekawe. Jednak później coś poszło nie tak... Co za dużo to nie zdrowo. Autorka z głównej bohaterki zrobiła pustą, rozkapryszoną dziewuchę.
A Theo na początku wielbił swoją narzeczoną a później wyzywa od najgorszych... od szmat i zdzir. . .tak zachowuje się inteligenty człowiek.
Co mi się jeszcze nie podobało? nie było żadnego wątku pobocznego. Wszystko skupiało się na relacji Aurelii i Theo, jak chłopak chce ją zdobyć. Nie było rozwiniętego wątku salonu tatuażu. Wiemy tylko , że właścicielka ma talent... i kocha swoją prace a później pod koniec książki tak po prostu przepisuje swój salon przyjacielowi i pracuje w firmie ojca... nie mogę tego zrozumieć..
Wątek wyścigów też był poruszony z dwa razy. .. a zapowiadało się ciekawe...

Ponad miesiąc.. Tyle mi zajęło dobrniecie do końca.. Uff. Wkoncu.
A więc do rzeczy.. Tak jak na początku książka mi się podobała, zabawne dialogi rozśmieszały, tak pod koniec pomijałam te fragmenty bo już się tego czytać nie dało.. Ich teksty.. Nie nie.. Dla mnie tego całego "humoru" było za dużo..

Cześć!

Dzisiaj przychodzę do was z recenzją książki gorącej, ale też… dziwnej. Aurelia to mała buntowniczka. Jest niezwykle uparta (normalnie, jakbym siebie widziała!) i zawsze wszystko musi się dziać po jej myśli. Theo zaś to przystojny biznesmen, który swoje serce oddał pewnej piękności. Jednak, kiedy drogi obydwojga zejdą się razem może to wywołać wybuch wulkanu. A wtedy nie będzie już czasu na ratowanie czegokolwiek. Co z tej znajomości wyniknie?

Przyznacie sami, że powieści o podłożu erotycznym powstało już sporo, zwłaszcza po premierze znanej serii o przygodach w łóżku panny Steel i pana Greya, a następnie po pojawieniu się Laury i niebezpiecznego Massimo. No cóż, każdy próbuje swoich sił, niektórym wychodzi to lepiej, niektórym gorzej. Jak więc było w tym przypadku?

Autorka niewątpliwie ujęła mnie swoim stylem pisarskim. Jest on lekki, co sprawia, że książkę łatwo jest zacząć, ale już zdecydowanie trudniej przychodzi jej porzucenie. Pojawia się tutaj również sporo scen okraszonych sporą ilością humoru, co również przemawia na korzyść tego tytułu. Niektóre cięte riposty babć muszę koniecznie zapamiętać! Odnośnie kreacji bohaterów moje zdanie jest trochę podzielone. Wszyscy mnie do siebie przekonali oprócz tej najważniejszej osoby, czyli Aurelii. Borze szumiący, jak mnie ona irytowała! Zwłaszcza te jej nieodpowiedzialne zachowanie… Rozumiem, że miała jedynie dwadzieścia kilka lat, ale przepraszam bardzo, ludzie w tym wieku zakładają już...

Ta książka jest genialna ! Komedia erotyczna . Przy tej książce śmiałam się jak głupia do kartek ale też bywały momenty że miałam łzy w oczach . Aurelia główna bohaterka kocham tą kobietę🥰🥰 Pewna siebie osoba mówiąca szczerze zawsze co myśli . A jej rodzinę pokochałam od razu ❤ Thoe biznesmen, poważny człowiek który z Paryża przelatuje do Warszawy i na swojej drodze spotyka wulgarna małolate żyjącym swoim życiem . Ta dwójka już na pierwszym spotkaniu dają czytelnikom dużo śmiechu i emocji . Książka znakomita na weekend . Polecam ją do przeczytania bo warto ! . Jednak nie każdemu może się spodobać momentami wulgaryzmy. Dla mnie one jednak dopełniały książkę.

„Sposób na Francuza” to książka, z którą miło spędziłam czas, a podczas czytania wielokrotnie się śmiałam. To historia, która mnie się podobała, która mnie wciągnęła. To bohaterowie, których polubiłam. Osobiście uważam, że warto ją przeczytać, kiedy mamy ochotę trochę się pośmiać i szukamy lekkiej, przyjemnej pozycji. Polecam.

........jakie to było ciężkie pomimo że napisane prostym językiem .. poświęciłam 2 dni na tą książkę a łatwo nie było dotrwać do końca ... jak zwykle młoda rozpuszczona córeczka tatusia zakochuje się w starszym synu (zarazem wspólniku) przyjaciela tego to tatusia ... drama goni drame - teksty i przepychanki jak z podwórka ....

książka w niektórych momentach trochę przekoloryzowana ale nadrabia poczuciem humoru bo przy niej to wręcz płakałam ze śmiechu . bawiłam się wspaniale . polecam w sam raz na poprawę humoru

Ciekawa, niesamowita i wciągająca. Te pierwsze słowa przychodzą mi na myśl gdy o niej myślę!